«اباضیه» پيروان فردی به نام «عبداللّه بن اباض تميمی‌« می‌باشند كه گرایش به عقاید خوارج داشت، اما از خوارج افراطى كناره گرفت تا جایی که با هشام بن حکم، متکلم معروف شیعی روابط صمیمانه‌ای را برقرار کرد، وى در سال 65 ق به كلى از خوارج «ازرقى» جدا شد و در بصره بر ضد زبيريان خروج كرد و چون مردى فقيه بود در منابع اباضيه او را امام اهل التحقيق و امام القوم و امام المسلمين خواندند.

امروزه گروهی از مسلمانان که به اباضیه مشهورند و در شمال آفریقا و کشور عمان زندگی می‌کنند، عقاید معتدل‌تری از خوارج هستند. آنان عقاید افراطی خوارج را تا حدودی نپذیرفته و به عبارتی با وجود برخی اختلافات، تفاوت چندانی با عموم اهل سنت ندارند.

از طرفی هر شخص یا فرقه‌ای که با اهل‌بیت(ع) دشمنی کرده و از آنان تبری بجوید، را ناصبی می‌دانیم، اما بعید است که پیروان مسلک «اباضیه» در زمان حاضر، دشمنی با اهل‌بیت داشته و به آنان جسارت کنند.