بلال پسر رباح و حمامه بود که از حبشه به حالت اسارت به شبه جزیره عربستان آورده شده بود. با توجه به سیاه‌چرده بودن و اصالت حبشی، به بلال حبشی معروف شد. او بردۀ مردى به نام «امية بن خلف» از سران قريش بود. با ظهور اسلام، بلال از اولين كسانی بود كه با كمال ميل و رغبت، اسلام را پذیرفت و در این‌راه از خود فداکاری و از خود گذشتگی بسیاری نشان داد.«اميه» براى دست برداشتن بلال از مسلمانی، او را با وضع بسيار خشنى شكنجه می‌داد، اما وی با تمام وجود بر ایمان خود پافشاری می‌کرد. بعدها ابوبکر، بلال را از امیه خرید و او را آزاد کرد.

علاوه بر ویژگی‌های ایمانی فراوان بلال، آنچه نامش را در تاریخ اسلام برجسته نمود، مؤذن بودن او است. وی مؤذن مخصوص رسول خدا(ص) بود و بعد از ارتحال آن‌حضرت حاضر نشد برای خلفا اذان بگوید؛ لذا به وسیله خلیفه‌ی دوم از مدینه به شام تبعید شد، و در همان‌جا و درسال 18 هجری از دنیا رفت.