ساره دخترخاله و همسر اول حضرت ابراهیم(ع) و دختر لاحج نبی(ع) بود. فرشتگان در سن نود سالگی به او مژده‌ی تولد اسحاق را دادند. با توجه به این‌که ابراهیم مدت‌ها از ساره صاحب فرزند نشده بود، ساره کنیز خود هاجر را به شوهرش بخشید و ابراهیم از او صاحب فرزندی به نام اسماعیل شد، اما پس از مدتی خداوند به ساره نیز فرزند پسر عنایت فرمود که او را اسحاق نامیدند و هر دوی آنها (اسماعیل و اسحاق) جزو پیامبران الهی شدند.

بر اساس برخی روایات از آن‌جا که فرشتگان با ساره سخن گفته و به او مژده‌ی تولد اسحاق را دادند، او را محدَّثه می‌خوانند.

ساره در سن ۱۲۷ سالگی در منطقه‌ی حبرون درگذشت و در آن‌جا به خاک سپرده شد.