«اسرائیل» نام حضرت یعقوب (ع) یکی از پیامبران الهی است. وی بنا بر مصالحی گوشت شتر و شیر را بر خود حرام کرده بود.
در آیه 93 سوره آل عمران خداوند می فرماید: "کُلُّ الطَّعامِ کانَ حِلاًّ لِبَنِی إِسْرائِیلَ إِلاَّ ما حَرَّمَ إِسْرائِیلُ عَلى‏ نَفْسِهِ مِنْ قَبْلِ أَنْ تُنَزَّلَ التَّوْراةُ قُلْ فَأْتُوا بِالتَّوْراةِ فَاتْلُوها إِنْ کُنْتُمْ صادِقِینَ"؛ همه نوع خوراکی ها بر بنى اسرائیل حلال بود، جز آنچه  اسرائیل ]یعقوب[ پیش از نازل شدن تورات بر خود حرام کرده بودند. بگو: اگر شما راست می‌‏گویید، تورات را بیاورید و آن را بخوانید.
برخی مفسران در این باره چنین گفته اند:
«در این آیه سخن از چیزهائى است که در تورات جهت کیفر دادن به نافرمانى بنى اسرائیل بر آنها حرام شده بود ولى آنها ادعا مى‏کردند که حرام شدن این اشیاء به خاطر این انگیزه‏ها نبوده بلکه به خاطر آن است که جدشان اسرائیل که همان یعقوب است این چیزها را بر خود حرام ساخته و بر فرزندانش نیز چنین مانده است؛ لیکن خداوند متعال در این آیه مبارکه گفتار یهود را در مورد تحریم بعضى غذاها مانند شیر و گوشت شتر رد کرده و می‌‏گوید تمام غذاهاى پاک در آغاز شریعت تورات براى بنى اسرائیل حلال بود جز آنچه یعقوب پیش از نزول تورات بخاطر اینکه گوشت شتر بر وى ضرر داشت یا در اثر نذرى که کرده بود از خوردن گوشت و آشامیدن شیر آن خوددارى می کرد ولى تدریجا امر بر بعضى از پیروان وى مشتبه گشته و تصور کردند که این یک تحریم الهى است لذا این آیه بیان مى‏کند که نسبت این موضوع به خدا تهمت است و خدا هیچیک از غذاهاى پاکیزه را پیش از نزول تورات بر بنى اسرائیل حرام نکرده است ولى بعد از نزول تورات به واسطه این که با موسى بد رفتارى مى‏ کردند پروردگار متعال آن ها را عقوبت نموده و از خوردن بعضى از غذاها آنان را منع کرده است».[1]