در روایات متعددی از نقش مؤثر اولیای خداوند، یعنی پیامبران(ع) و ائمه‌ی اطهار(ع) در دنیا و بقای انسان‌ها یاد شده است:

امام صادق‌(ع) فرمودند: «اگر امام لحظه‌ای در زمین نباشد، زمین اهلش را می‌بلعد همان‌طوری که دریا اهلش را غرق می‌کند».^[1]

اما آنچه در برخی از کتاب‌ها و سایت‌ها به امام حسن عسکری(ع) نسبت داده شده است که فرمود: «بنا تم کل عدد»؛ (به وسیله‌ی ما اعداد کامل و تمام می‌شود) را در منابع روایی معتبر نیافتیم که در صورت برخورد با چنین روایتی در منابع قابل استناد، این پاسخ ویرایش خواهد شد.

اما بر فرض وجود چنین روایتی، از آن‌جا که مخالف با قرآن و آموزه‌های پذیرفته‌شده دینی و عقل نیست، می‌تواند روایتی قابل پذیرش باشد و یا دست کم دلیلی قطعی برای نپذیرفتن آن وجود ندارد و معنایش می‌تواند آن باشد که در سلسله‌ی طولی عالم هستی به سمت پروردگار، تمام موجودات بعد از وجود معصومان(ع) قرار می‌گیرند.

[1]. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج 1، ص 179، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق. ر. ک: «جایگاه امام در خلقت»، 11011.