استمنا مطلقاً حرام است و اگر منجر به خروج منى شود، موجب غسل جنابت هم مى‏شود.[1]

امّا در این باره توجه به دو نکته ضروری است:

اول: استمنا در صورتی محقق می شود که انسان با خودش کاری کند که منی از او خارج شود، پس اگر این کار توسط همسر شخص انجام شود حرام نبوده و گناهی بر این بار نمی شود.

آیت الله خامنه ای در پاسخ پرسشی که در این رابطه از ایشان شده: آیا استمناء توسط همسر، حکم استمناء حرام را دارد؟

می گوید: این کار، از موارد استمنای حرام نیست.

دوم: در صورت ضرورت این حرمت برداشته می شود؛ به این معنا که اگر معالجه مریض به این امر متوقف باشد، اشکال ندارد.

آیت الله خامنه ای در پرسشی دیگر که در این رابطه از ایشان شده است:

1.آیا جایز است شخص مجرد در صورتى که پزشک منى او را براى آزمایش بخواهد و راه دیگرى هم براى خارج کردن منى نداشته باشد، استمناء نماید؟

چنین پاسخ می دهد: اگر معالجه متوقف بر آن باشد، اشکال ندارد.

2.بعضى از مراکز پزشکى براى انجام آزمایشهاى پزشکى بر روى منى از انسان مى‏خواهند که استمناء کند تا معلوم شود که وى قادر بر بچه‏دار شدن هست یا خیر، آیا استمناء براى او جایز است.

می گوید: استمناء جایز نیست، هر چند براى تشخیص قدرت وى بر بچه‏دار شدن باشد، مگر آن که ضرورتى ایجاب کند.[2]