نخست باید گفت که زندگی دنیایی ما پر از مشکلات و دشواری‌ها است، و سنت الهی هم بر این نیست که در این فضایی که برای امتحان انسان‌ها است، تمام دشواری‌ها از سر راه برداشته شود؛ اما با این وجود، مژده‌هایی برای بهترشدن اوضاع و برطرف‌شدن برخی مشکلات مشاهده می‌کنیم. به عنوان نمونه، وعده داده شده است که در نبردها اگر خدا را یاری کنید خداوند نیز به یاری شما می‌شتابد.[1]

البته این بدان معنا نیست که تمام حق‌خواهان در تمام نبردها پیروزی ظاهری را به دست آورند که در این صورت، شهادت افرادی مانند امام حسین(ع) توجیه‌پذیر نبود، بلکه هدف این آیات، مژده‌ای کلی و نسبی و نیز مشروط به رعایت تمام شرایط است. و بدین معنا نیست که مثلا خداوند در هر شرایطی زندگی مرفه افراد متأهل را تا پایان زندگی تأمین خواهد کرد، بلکه قرآن به این واقعیت اشاره می‌کند که یک پسر و یک دختر هر کدام به تنهایی و در صورت مجرد ماندن نیز باید مخارجی را برای ادامه زندگی متحمل ‌شوند، و اگر این دو هزینه‌کردی که به صورت جداگانه انجام می‌شود با هم ادغام شود، و نیز انگیزه‌هایی؛ مانند اشتغال به کار، قناعت و ... نیز افزایش یابد، بعید است زندگی مجردی جداگانه دو جوان، بسیار دشوارتر از زندگی آن دو در زیر یک سقف باشد.

توضیح آنکه برخی مشکلات موجود در زمینه تشکیل و ادامه زندگی مشترک، ناشی از آداب و رسوم غلط و دست و پاگیری است که برخی از آنها حتی در دنیای پیشرفته امروز وجود ندارد؛ مانند:

1. مراسم پر هزینه خواستگاری و عروسی و مقدمات چند مرحله‌ای آن.
2. مجبور کردن خود به تهیه و خرید بسیاری از لوازم لوکس خانگی، انواع ظروف و لباس‌ها، لوازم آرایشی و ... که با فقدان بسیاری از آنها نیز می‌توان زندگی را – حتی با برخی دشواری‌ها – آغاز نمود و برخی از آنها نیز هیچ به کار نمی‌آید.
3. اصرار بر داشتن خانه‌ای مستقل از خانواده‌‌های قبلی. (در گذشته، زوج‌های جوان تنها با داشتن یک اتاق در منزل خانواده یکی از زوجین، زندگی را آغاز می‌کردند).
4. کم‌رنگ شدن فرهنگ قناعت و صرفه‌جویی و پر رونق شدن فرهنگ تجمل‌گرایی و پرداختن به امور غیر ضروری در زندگی روزمره که گاهی اسراف و تبذیر است؛ مانند: مهمانی‌ها و تفریحات پرهزینه، تهیه مداوم غذا از بیرون منزل، و ...
5. تمرکز بر دست‌یابی به شغل‌های کم دردسر، چه در نهادهای دولتی و چه در بخش خصوصی؛ و بی‌توجهی به شغل‌های دیگری که تلاش و زحمت بیشتری را طلبیده و چه بسا در ابتدای کار، سود و منفعت کمتری را به دنبال دارد.

و ...

در هر صورت، به نظر می‌رسد اگر امور یاد شده و برخی عوامل دیگر رعایت شود، وعده‌ی خداوند در قرآن شامل بیشتر زوج‌های جوان خواهد شد و زندگی متأهلی آنان به نسبت زمان تجرد از آسایش و آرامش بیشتری برخوردار خواهد شد؛ چنان‌که نمونه‌های بسیار فراوانی از این بهبود وضعیت را در جامعه مشاهده می‌کنیم و کم نیستند افراد فقیر و یا به نسبت کم‌درآمدی که با امید به خداوند، زندگی مشترک خود را آغاز نموده و در ادامه نیز از زندگی خود راضی هستند.

به همین دلیل نباید مژده خداوند را بدان معنا دانست که هر فردی بعد از ازدواج، به تمام آرزوهایش خواهد رسید؛ زیرا آرزوهای انسان پایان‌پذیر نیست.

[1]. محمد، 7. «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ یَنْصُرْکُمْ وَ یُثَبِّتْ أَقْدامَکُمْ».