لطفا صبرکنید
40741
- اشتراک گذاری
بدیهی است که آن چه در دین اسلام حائز اهمیت است خشنودی و رضای خداوند است نه غیر او.
فرهنگ غیر مسلمانها یا تلقی آنها نسبت به اسلام و مسلمانان، نمی تواند عذر قانع کننده ای برای صرف نظر کردن از احکام الهی و سرپیچی از اطاعت خداوند گردد.
مسلما برخورد با نامحرم باید به گونهای باشد که در آن هیچ مفسده و یا خوف مفسده وجود نداشته باشد.[1]
در خصوص دست دادن و مصافحه کردن با غیر مسلمان، نیز باید گفت:
مراجع بزر گوار تقلید به صورت کلی فرموده اند: دست دادن با نامحرم جایز نیست، مگر این که چیزی حایل و حجاب گردد، یا عناوین ثانویه ای مثل ضرورت صدق کند.
امام خمینی (ره) می فرماید: جایز نیست براى مرد که مس کند بدن زن نامحرم را حتى دست و صورت او را مگر آن که از روى دستکش و پارچه باشد، به شرط آن که قصد سویى نداشته باشد.
هم چنین جایز است نظر کردن و لمس نمودن مرد زن را و زن مرد را اگر چنانچه ضرورت اقتضا کند و دفع ضرر متوقف بر او باشد، مثل علاج کردن و نجات دادن از غرق شدن و سوختن[2]، و باید اختصار شود به آن مقدارى که مورد ضرورت و حاجت است.[3] و [4]
[1] . توضیح المسائل مراجع، ج 2، مسئله ی 2442؛ همان، ص 809، سؤال دوم ؛ مسائل جدید، ج 1، ص 137 - 138.
[2] . برای آگاهی بیشتر، نک: توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج2، ص 929 ، سؤال 36،37 ؛ جامع المسائل، آیت اللّه فاضل , ج 1 مسئله ی 1717، أجوبة الاستفتاءات (بالفارسیة)، س 1310ص290.
[3] نجاة العباد، امام خمینی، ص364 ، مسئله ی 23، 24.
