1.یکی از کسانى که از راه ازدواج به مرد محرم مى‏شود، مادر زن است و هر چه بالا رود (مانند مادر مادرزن)[1]و این در صورتی است که آن مادر یا مادر بزرگ، اصلی باشد. بنابر این مادر بزرگ غیر اصلی زن (چه از طرف مادر وی باشد یا پدر او ) از جمله محارم انسان نمی باشد.

2. زن پدر (نامادرى) و هر چه بالا رود[2] (هر چند بعد از طلاق از پدر) بر فرزندان وی محرم می باشد.

3. اگر مقصود از فرزندخوانده، فرزندان همسر است که ایشان به نامادری یا ناپدری محرم می باشند.

اما اگر مراد، طفلی است که زن و شوهر سرپرستی آن را به عهده می گیرند، به طور معمول این طفل بر این زن و شوهر محرم نمی باشد، و برای ایجاد محرمیت باید از راه هایی مانند شیر دادن[3] به وی و یا ازدواج با فرزندان آن زن و مرد اقدام نمایند، که توضیح تفصیلی آن در کتب فقهی ذکر شده است.