1. همان‌گونه که می‌دانید رجعت از جمله معتقدات شیعه امامیه است، و به معنای بازگشت به سوی دنیا، پس از مرگ و پیش از آخرت است. رجعت همگانی نیست، بلکه مخصوص مؤمن خالص یا مشرک محض است.
2. روایات در موضوع رجعت، در منابع معتبر شیعه نقل شده‌اند، از جمله این روایت: «وَ رَوَى الْمُفَضَّلُ بْنُ عُمَرَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ‏ یُخْرِجُ الْقَائِمُ ع مِنْ ظَهْرِ الْکُوفَةِ سَبْعَةً وَ عِشْرِینَ رَجُلًا خَمْسَةَ عَشَرَ مِنْ قَوْمِ مُوسَى (ع) الَّذِینَ کَانُوا یَهْدُونَ بِالْحَقِّ وَ بِهِ یَعْدِلُونَ‏ وَ سَبْعَةً مِنْ أَهْلِ الْکَهْفِ‏ وَ یُوشَعَ بْنَ نُونٍ وَ سَلْمَانَ‏ وَ أَبَا دُجَانَةَ الْأَنْصَارِیَّ وَ الْمِقْدَادَ وَ مَالِکاً الْأَشْتَرَ فَیَکُونُونَ بَیْنَ یَدَیْهِ أَنْصَاراً وَ حُکَّاما»؛[1] مفضل بن عمر از امام صادق(ع) نقل می‌کند: از پشت شهر کوفه 27 مرد همراه حضرت قائم(عج) بیرون می‌آیند، پانزده تن آنان از قوم حضرت موسى(ع) هستند که «بحق هدایت کنند و بدان دادگرى نمایند» (اشاره به آیه 159 از سوره اعراف است) و هفت تن آنان اصحاب کهف هستند و (دیگر) یوشع بن نون، سلمان فارسى، ابو دجانه انصارى، مقداد، مالک اشتر، می‌باشند (که جمعا 27 نفر می‌شوند) پس اینها یاران و حکمرانان او هستند.
3. این روایت اگرچه در منابع معتبری؛ مانند ارشاد مفید و تفسیر عیاشی... وجود دارد،[2] اما این بدان معنا نیست که هر روایت که در کتابی معتبری ذکر شد، خود روایت نیز معتبر باشد بلکه در هر مورد باید از لحاظ سندی و محتوایی بررسی شود.
4. بسیاری از روایات که به موضوع رجعت پرداخته‌اند، نامی از افراد نبرده‌اند، تعدادی هم که از افراد نام برده‌اند به رجعت پیامبر اکرم (ص)، ائمه(ع)، حضرت عیسى(ع)، انبیائى؛ نظیر زکریّا و یحیى و حزقیل(ع) که در راه خدا آزار و اذیت فراوان دیده‌‏اند، تصریح شده است. همچنین در روایات تصریح شده است نخستین امامى که رجعت مى‌کند، امام حسین (ع) است.
برای آگاهی بیشتر این نمایه‌ها را مطالعه کنید:
رجعت و خصوصیات آن، 247
رجعت پیامبران، امامان، 5896
رجعت حضرت فاطمه زهرا(س)، 24185

---