بواسطه عقد ازدواج، زن و مرد به یکدیگر حلال مى‏شوند و آن بر دو قِسم است: عقد دائم و عقد موقّت و در دوران عقد موقت دو طرف می توانند از یکدیگر همانند دوران عقد دائم لذت ببرند مگر آنکه زن در عقد شرط کند که شوهر با او نزدیکى نکند، در این صورت عقد و شرط او صحیح است و شوهر فقط مى‏تواند لذتهاى دیگر از او ببرد، ولى اگر بعداً به نزدیکى راضى شود، شوهر مى‏تواند با او نزدیکى نماید[1].

بله برخی از فقهاء گفته اند: اگر عرف مردم بگونه ای باشد که با این فرض به عقد موقت اقدام می کنند که در این دوران عمل نزدیکی صورت نگیرد و صرفا زمینه ای باشد برای اینکه آشنایی و داشتن ارتباطات جزیی فراهم شود، و پدر هم بر این اساس اجازه می دهد، فرموده اند که نباید نزدیکی صورت گیرد.[2]

با این حال سؤال شما از دفاتر مراجع استفتاء گردید که پاسخ آنها به شرح ذیل می باشد:

دفتر حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مدظله العالی):

در صورتیکه عقد مذکور با اذن و اجازه پدر دختر انجام گرفته او زن شرعى شما خواهد بود و رفتن شما بمنزل ایشان اشکالى ندارد و می توانید مانند یک زن و شوهر باهم ملاقات کنید البته عرف محل و احساسات پدر و مادر ایشان را رعایت نمائید.

دفتر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مدظله العالی):

"از قضیه شخصیه اطلاعی نداریم ولی با انعقاد صیغه عقد که با اجازه پدر دختر خوانده شده، شما زن و شوهر شرعی هستید ولی سزاوار است عرف محل را تا قبل از عروسی مراعات کنید."