در آموزه‌های دینی برای راه‌رفتن و پیاده‌روی و از جمله راه رفتن زنان توصیه‌هایی وجود دارد،[1] اما آنچه را که در فرض سؤال در مورد کراهت راه رفتن زنان به صورت دست جمعی مطرح شده، چنین توصیه‌ای را در روایات نیافتیم؛ بلکه در مقابل، برخی گزارش‌ها وجود دارد که خلاف این موضوع را ثابت می‌کند:

1. هنگامی که زینب دختر رسول خدا(ص) از دنیا رفت، حضرت‌شان(ص) به حضرت فاطمه(س) دستور داد(که همراه با جنازه خارج شود)؛ لذا زهرا(س) با گروهی از زنان همراه شده و برای تشییع جنازه خواهرش رهسپار شد و سپس به همراه آنان بر زینب نماز گزاردند.[2]
2. بعد از آن‌که حضرت فاطمه(س) مطّلع شد که ابوبکر فدک را مصادره کرد، گروهى از زنان را همراه خود نموده نزد وی رفته و فدک را طلب نمود.[3]
3. حضرت زهرا(س) بعد از نبرد اُحد همراه گروهی از زنان نزد پیامبر(ص) آمده و خون را از صورت زخمی پدرشان پاک نمود.[4]

بنابر این راه رفن زنان در خیابان به صورت دست جمعی منعی ندارد. البته باید نحوه راه رفتن آنان - چه به صورت انفرادی و یا گروهی - به گونه‌ای باشد که موجب جلب توجه نامحرم نشود. هم‌چنین این عمل آنها نباید موجب بسته شدن راه و سخت‌شدن رفت و آمد برای دیگران شود که مردان نیز باید در راه‌رفتن خود این موضوع را رعایت کنند.

[1]. «پیاده‌‌روی از نگاه روایات»، 33760؛ «با شتاب راه رفتن»، 34938؛ «راه رفتن پشت سر زنان نامحرم»، 35014.

[2]. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج 3، ص 253، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق؛ شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، محقق، موسوی خرسان، حسن، ج 3، ص 333، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق.

[3]. مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج 28، ص 302، بیروت، مؤسسة الطبع و النشر، چاپ اول، 1410ق.

[4]. ابن أبی الحدید، عبد الحمید بن هبه الله، شرح نهج البلاغة، محقق، مصحح، ابراهیم، محمد ابوالفضل،‏ ج 15، ص 35، قم، مکتبة آیة الله المرعشی النجفی، چاپ اول، 1404ق.