این آیه که به مرگ حضرت عیسی(ع) [1] اشاره کرده و درود خدا بر او هنگام مرگ و معاد را خواستار می‌شود، تنها نشانگر مرگ و معادی است که در آینده برای آن‌حضرت(ع) رخ خواهد داد.[2] حضرت عیسی(ع) این سخن را در گهواره بر زبان آورده و تولد خویش را با صیغه ماضی و مرگ و معادشان را با صیغه مضارع بیان فرمودند؛ بر این اساس، هیچ دلالتی در این آیه وجود ندارد که ایشان به شهادت رسیده و یا با مرگی طبیعی رحلت کرده باشند:
«وَ السَّلامُ عَلَیَّ یَوْمَ وُلِدْتُ‏ وَ یَوْمَ أَمُوتُ وَ یَوْمَ أُبْعَثُ حَیًّا»؛[3] سلام بر من روزى که متولد شدم و روزى که خواهم مرد و روزى که زنده مبعوث خواهم گردید.[4]
علاوه بر آن، آیه 157 سوره نساء به صراحت، عقیده مسیحیان در زمینه شهادت عیسای مسیح(ع) را رد می‌کند.
البته مسلم است که همه انسان‌ها – از جمله عیسی(ع) – روزی خواهند مرد.

---