«نوع منطقی»، تمام حقیقت مشترک بین افرادی است که فقط از نظر عدد متکثر بوده، اما از نظر ماهیت یکی هستند. به بیان دیگر، «نوع»، مفهوم کلی برای ماهیت افراد متحد الحقیقه است؛ مثلاً اگر سؤال شود از حسن و عباس که ماهیت آنها چیست؟ در جواب گفته می‌شود: انسان.[1]
اما «حد تام» عبارت است از جنس و فصل قریب یک ماهیت؛ مانند این‌که اگر سؤال شود ماهیت و حد تام انسان چیست؟ در جواب گفته می‌شود: انسان حیوان ناطق است.[2] بنابراین «نوع» همان «حد تام» نیست. البته ممکن است با مقداری تسامح از باب این‌که «نوع»، اجمال همان «حد تام» است و «حد تام» تفصیل همان «نوع» است، این دو اصطلاح به جای یکدیگر بکار روند.

---