از رسول خدا(ص) در آداب شب زفاف آمده است:
«أَوْصَى رَسُولُ اللَّهِ ص عَلِیَّ بْنَ أَبِی طَالِبٍ ع فَقَالَ یَا عَلِیُّ إِذَا دَخَلَتِ الْعَرُوسُ بَیْتَکَ فَاخْلَعْ خُفَّهَا حِینَ تَجْلِسُ وَ اغْسِلْ رِجْلَیْهَا وَ صُبَ‏ الْمَاءَ مِنْ بَابِ‏ دَارِکَ إِلَى أَقْصَى دَارِکَ فَإِنَّکَ إِذَا فَعَلْتَ ذَلِکَ أَخْرَجَ اللَّهُ مِنْ دَارِکَ‏ سَبْعِینَ لَوْناً مِنَ الْفَقْرِ...»؛[1]
یا على، هنگامی که عروس به خانه‌ات وارد شد و هنگامی که ‌خواست بنشیند کفشش را درآور و هر دو پایش را بشو، و آب حاصل از شستشو را در جای جای خانه‌ات بپاش که اگر چنین کنى خدا از خانه‌‏ات هفتاد رنگ فقر را ببرد، و هفتاد رنگ برکت در آن درآورد، و هفتاد رحمت بر تو فرو فرستد که ابتدا بر سر عروس بچرخد و سپس به هر گوشه خانه‌‏ات برسد.
مشاهده می‌شود که چنین سفارشی از رسول خدا(ص) وارد شده، و در کتب معتبری؛ مانند من لا یحضره الفقیه و علل الشرایع نقل شده ‌است.
در نهایت باید گفت که این حدیث حتی اگر سند ضعیفی هم داشته باشد؛ به دلیل موافقت با آموزه‌های دینی قابل پذیرش است.

---