1. انسان در درون خود مجهز به نیروهایی است که می‌تواند با به کارگیری آنها واقعیت و حقیقت را درک کند؛ اساسی‌ترین آنها نیروی عقل است؛[1] علم منطق که فن درست فکر کردن است،[2] بهترین ابزار در خدمت عقل می‌باشد.
2. اختلاف دانشمندان در مباحث علمی امری طبیعی است؛ نظیر اختلاف نظر پزشکان در تشخیص بیماری یا در درمان آن؛ بنابراین نباید دچار اضطراب و تحیر شد.
 3. تحیر و اضطراب برای مبتدیان و کسانی در آغاز راه کسب علوم هستند، امری عادی است، اما اگر دارای استقامت و پشت‌کار باشند، آرام آرام قدرت علمی آنان افزایش و نیروی عقل در آنها پرورش می‌یابد، حقیقت را امر ثابتی می‌داند که قابل تغییر نیست.[3]
4. از نظر عقل و شریعت انسان به اندازه‌ی توان خود مکلف به تفحص و تحقیق است؛[4] بنابراین لازم نیست انسان تمام آراء و اندیشه‌های موجود در جهان را مورد بررسی قرار دهد، تا چه رسد به بررسی نظریاتی که در آینده محقق می‌شوند؛ از این‌رو همین که انسان بتواند آراء و نظریاتی را که بدون مشقت زیاد و غیر قابل تحمل، تحقیق و تفحص کند و به نتیجه‌ای برسد، از نظر عقل و شریعت معذور است. به عبارتی اگر انسان به آنچه عقل و فطرت الهی‌ و خدادادی‌اش به او می‌گوید، عمل کند و علاوه بر آن، تا می‌تواند تلاش کند که دین حقیقی دست یابد، حتی اگر در شناخت دین برتر موفق نشود، فرد رستگاری به شمار خواهد آمد. [5]
5. در مورد حقانیت دین اسلام و مذهب تشیع در این سایت پاسخ‌های متعددی وجود دارد که می‌توانید برای یافتن حقیقت به آنها رجوع کنید.[6]

---