این‌که پیامبران باید دارای برخی نقائص نباشند موضوع جداگانه‌ای است، اما این‌که هیچ مؤمنی دچار برص نمی‌شود موضوعی پذیرفتنی نیست. اگر چه روایت ضعیفی در این زمینه وجود دارد،[1] که یا به دلیل ضعف سند باید ردّ شود و یا توجیه دیگری را برای آن عنوان کرد.
اما از آن‌سو روایاتی وجود دارد که ابتلای به این نوع بیماری‌ها را نشانه ایمان اعلام می‌کند، از جمله روایت موثق کالصحیح که در کافی نقل شده است:
«عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ بُکَیْرٍ، قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ: أَ یُبْتَلَى الْمُؤْمِنُ بِالْجُذَامِ وَ الْبَرَصِ‏ وَ أَشْبَاهِ هَذَا؟ قَالَ:
وَ هَلْ کُتِبَ الْبَلَاءُ إِلَّا عَلَى الْمُؤْمِنِ؟!»؛[2] راوی می‌گوید از امام صادق(ع) پرسیدم، آیا مؤمن به جذام، برص و  بیماری‌هایی از این دست دچار می‌شود؟
امام فرمود: آیا آزمایش‌های خدا جز برای افراد مؤمن رخ خواهد داد؟!
این روایت ناظر به آن است که انواع بیماری از جمله برص و جذام گرچه می‌تواند برای افرادی به عنوان یک عذاب و مجازات در نظر گرفته شوند، اما اگر افراد با‌ایمان به اینگونه بیماری‌ها مبتلا شوند، باید آن را آزمایشی از سمت خدا دانسته و تلاش کنند تا در این آزمون، موفق و سربلند بیرون آیند.
بنابر این، دچار شدن به بیماری‌های مختلف نشانه بی‌ایمانی، و برخورداری از صحت و سلامت، هیچ‌کدام دلیل بر ایمان و بی‌ایمانی محسوب نمی‌شود.
 

---