جستجوی پیشرفته
بازدید
8070
آخرین بروزرسانی: 1400/06/06
خلاصه پرسش
بیت الحمد چیست و در کجا قرار دارد؟
پرسش
سلام؛ منظور از «بیت الحمد» چیست و کجا است؟ آیا از نظر جغرافیایی نام مکان خاصی می‌‌باشد، یا منظور از آن کنایه به حالت، زمان و رفتار خاصی است؟
پاسخ اجمالی
در روایات، واژه «بیت الحمد» در دو مورد استفاده شده است.
1. هر مؤمنی که فرزندش بمیرد و او سپاس‌گزار خدا باشد.
پیامبر(ص) فرمودند: «وقتى فرزند بنده‏‌اى از بندگان خدا بمیرد، خداوند به فرشتگان می‌گوید: فرزند بنده مرا قبض روح کردید؟! می‌گویند: بله! خدا می‌گوید: بنده‌ام چه گفت؟! ملائکه می‌گویند: تو را سپاس‌ کرد و گفت: همه ما متعلق به‏ خدا هستیم و به سوى او باز می‌گردیم. بعد از آن، خداوند می‌فرماید: براى بنده‌ام خانه‌‌اى در بهشت بسازید و آن‌را بیت الحمد(خانه سپاس‌گزارى) بنامید.[1]
این خانه در بهشت است و با توجه به آن‌که افراد زیادی از بندگان می‌توانند این‌گونه شکرگزار باشند، طبیعتاً تعداد این بیت الحمدها فراوان خواهد بود. البته شاید ناظر به مقامی معنوی در بهشت باشد که این‌گونه بیان شده است.
2. خانه‌ نمادینی به مناسبت تولد امام مهدی(عج).
امام صادق(ع) فرمودند: «برای صاحب امر(ع) خانه‏اى است که به آن بیت الحمد(خانه حمد) می‌گویند. در آن‌جا چراغى روشن است که از هنگام تولد حضرتشان تا روزى که با شمشیر قیام کند، خاموش نخواهد شد».[2]
ظاهر این روایت، آن است که این خانه در منطقه‌ خاص جغرافیایی قرار دارد و وجود چنین خانه‌ای نیز محال نیست؛ زیرا هنوز تمام مناطق جهان کشف نشده و تمام خانه‌های آن - بویژه در مناطق دوردست و صعب العبور - یک به یک شناسایی نشده است، اما با این وجود می‌توان «بیت الحمد» در این روایت را نیز نمادی از یکی از جایگاه‌های معنوی آن‌حضرت(ع) دانست.
 

[1]. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج 3، ص 218، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق؛ شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، ج 1، ص 177، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، 1413ق؛ ثعلبی نیشابوری، ابو اسحاق احمد بن ابراهیم، الکشف و البیان عن تفسیر القرآن، ج 2، ص 23، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ اول، 1422ق؛ رشیدالدین میبدی، احمد بن ابی سعد، کشف الأسرار و عدة الأبرار، تحقیق، حکمت‏، علی اصغر، ج 1، ص 418، تهران، امیر کبیر، تهران، چاپ پنجم، 1371ش.
[2]. مسعودی، علی بن حسین، اثبات الوصیة للإمام علی بن أبی طالب، ص 267، قم، انصاریان، چاپ سوم، 1384ش؛ ابن أبی زینب (نعمانی)، محمد بن ابراهیم، الغیبة، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، النص، ص 239، تهران، نشر صدوق، چاپ اول، 1397ق.
نظرات
تعداد نظر 0
لطفا مقدار را وارد نمایید
مثال : Yourname@YourDomane.ext
لطفا مقدار را وارد نمایید
لطفا مقدار را وارد نمایید
لطفا مقدار را وارد نمایید

پرسش های اتفاقی

پربازدیدترین ها