در صورتی که امکان بهبودی بیمار وجود نداشته و یا آن‌که بسیار ضعیف بوده و مستلزم مشقت زیاد باشد، خودداری از ادامه درمان، شرعاً اشکالی ندارد. البته باید درمان را تا آن‌جا که توان مالی و جسمی اطرافیان اجازه داده و آنان را به حرج نیندازد، ادامه داد که این موضوع در افراد مختلف و به اندازه توانایی‌های آنان متفاوت خواهد بود.

ضمائم:

پاسخ دفاتر مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:[1]

حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی):

فی نفسه اشکال ندارد.

حضرت آیت الله العظمی شبیری زنجانی (مد ظله العالی):

عدم درمان در مواردی که ادامه درمان، مستلزم مشقت شدید برای بیمار باشد جایز است.

حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی):

جایز نیست، بلکه به جهت وجوب حفظ نفس درمان بقدر تمکن مالی لازم است.

حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):

در صورتی که از نتیجه درمان مأیوس باشند و ادامه درمان هزینه زیاد داشته باشد، می‌توانند ادامه ندهند.

حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی(مد ظله العالی):

لازم است تا حد امکان و استطاعت برای معالجه اقدام نماید.

[1]. استفتا از دفاتر آیات عظام: خامنه‌ای، شبیری زنجانی، صافی گلپایگانی، مکارم شیرازی و نوری همدانی (مد ظلهم العالی) توسط سایت اسلام کوئست.