در قرآن مجید صراحتاً از بهشت «شداد» نامی برده نشده است، اما برخی مفسّران آیه «إِرَمَ ذاتِ الْعِمادِ الَّتىِ لَمْ یُخلَقْ مِثْلُهَا فىِ الْبِلَادِ»،[1] را بر بهشت شداد تطبیق کرده‌ و گفته‌اند:
روایت شده: عاد دو پسر داشت؛ شدّاد و شدید که به سلطنت رسیدند و با قهر و غلبه شهرها را گرفتند پس از مرگ شدید سلطنت تنها براى شداد ماند پس تمام عالم را مالک شد و توصیف بهشت را شنید و دستور داد مانند بهشت برایم بسازید. پس «إرَم» در یکى از بیابان‌هاى عدن در مدّت سیصد سال ساخته شد و عمر شداد نهصد سال بود، ارم شهرى بزرگ بود که قصرهایش از طلا و نقره و ستون‌هایش از زبرجد و یاقوت بود و در آن انواع درختان و نهرهاى به هم پیوسته موجود بود. وقتی ساختمان آن شهر به پایان رسید شدّاد با اهالى مملکتش به آنجا رفتند و هنگامی که به مقدار یک شبانه روز راه به آن‌جا مانده بود خداوند بر آنان صیحه‌اى از آسمان فرستاد و تمامى هلاک شدند.[2]

---