«اجماع» از یک نگاه به «اجماع عملی» و «اجماع قولی» تقسیم می‌شود. اگر تمام مجتهدان در مقام عمل، به قاعده‌ای مانند «استصحاب» عمل کنند، حتی اگر برخی از آنان حجیت چنین قاعده‌ای را در نوشتارها و گفتارهای خود اعلام نکرده باشند، گفته خواهد شد که در مورد این قاعده، «اجماع عملی» وجود دارد.