«اجماع» از یک نگاه به «اجماع منقول» و «اجماع محصل» تقسیم می‌شود. «اجماع منقول» اجماعى است که در آن، فقیه شخصاً به اجماع علما در یک مسئله پی نبرده است، بلکه فقیه دیگرى با بررسی و جستجو به چنین اجماعی دست یافته و سپس آن را برای دیگران نقل کرده است و به عبارتی، فقهای دیگرخود به اجماع دست نیافته‌اند بلکه با یک یا چند واسطه، وجود اجماع را از فقیه یا فقیهانی دیگر نقل می‌کنند. در پذیرش و حجیّت چنین اجماعی میان اندیشمندان اصولی اختلاف نظر وجود دارد.