از یک نگاه، «اجماع» به دو گروه «اجماع تقدیری» و «اجماع تحقیقی» تقسیم می‌شود. معنای «اجماع تقدیری» آن است که اجماع علما در مسئله‌اى خاص به صورت بالفعل محقق نیست، ولى فقیهی مدعی می‌شود که در صورت تحقق فلان فرض، به‌طور قطع آن مسئله مورد اتفاق و اجماع آنان خواهد شد و اینکه تا کنون اجماعی حاصل نشده، دلیلش آن است که آن فرض محقق نشده است.