«یسع» از معدود پیامبرانی است که نامش در قرآن کریم و در کنار نام پیامبران بزرگی؛ مانند اسماعیل(ع) آمده است: «وَ اذْكُرْ إِسْماعِيلَ وَ الْيَسَعَ وَ ذَا الْكِفْلِ وَ كُلٌّ مِنَ الْأَخْيارِ»؛ و به یاد بياور «اسماعيل» و «يسع» و «ذا الكفل» را كه همه از نيكان بودند. این نام به صورت‌های مختلف قرائت شده است که قرائت مشهور آن «اليَسَع» - به فتح يا و سين- است که الف و لام تعریف بر سر «یسع» بر وزن «أَسَد» درآمده است. در قرائتى ديگر، نام این پیامبر «اللَّيسَع» بر وزن «الفَیعَل» خوانده شده است که در این‌صورت، حرف تعريف بر نام «لَيسَع» داخل شده است که گفته شده از ماده «لسع»، به معناى گزيدن است. در اين‌كه «يسع» چگونه نامى است و اشاره به كدام‌يک از پيامبران است، در ميان مفسران و ادباى عرب محل گفت‌وگو است. در معجزات یسع پیامبر می‌گویند، مانند عیسی (ع)بر روی آب راه می‌رفت، مردگان را زنده می‌کرد، بیماری‌های پیسی و برص را شفا می‌داد.