تجرّی يعنى جرأت و بی‌‏پروايى نشان‌دادن در مخالفت عملی با شرع مقدس، مانند آنکه فردی معتقد باشد که کار مورد نظر او، گناه و خلاف شرع است و با این وجود و در کمال بی‌پروایی آن‌را انجام دهد، اما در واقع، آن کار او گناه نبود. در این موارد با آنکه او مرتکب حرامی نشده، اما واضح است که به خود جرأت داده تا در مسیری خلاف خواست خداوند گام بردارد.

براین اساس؛ هرگاه كسى با علم و اعتقاد به گناه و معصيت بودن عملى، آن‌را انجام دهد، سپس معلوم شود كه آن عمل در واقع گناه و معصيت نبوده است، «متجرّى» خواهد بود. برای نمونه؛ با علم به این‌که سرقت از مال مردم حرام است، اما سرقتی را انجام می‌دهد، ولی اتفاقا بعد از مدتی مشخص شوده که مال مسروقه در واقع مال خودش بوده است!

توضیح این مطلب نیز لازم است که تمام افراد گناه‌کار افرادی متجری نیز هستند، اما در اصطلاح، متجری تنها به افرادی گفته می‌شود که عملی غیر حرام را با گمان حرام بودن انجام داده باشد.