طلا و نقره از فلزات پر ارزشی هستند که هم جنبه‌ی مالی و سرمایه‌ای دارند، و هم جنبه‌ی تزیینی به خصوص برای بانوان، زیرا استفاده از طلا برای مردان مجاز نیست. طلای خالص به رنگ زرد و آلیاژهای آن  با رنگ‌‌های مختلف وجود دارد. البته پلاتین – که برخی به اشتباه به آن طلای سفید می‌گویند – فلزی غیر از طلا بوده و احکام آن را ندارد.

جز طلا برای مردان، استفاده از دیگر انواع زیورآلات و سنگ‌های تزیینی برای مردم مجاز می‌باشد و پیشوایان دینی نیز از این فلزات و سنگ‌های تزیینی - به ویژه به عنوان انگشتر - استفاده می‌کردند، اما همواره در آموزه‌های دینی بر این موضوع تأکید شده که نباید به آنها دل بسته و به عنوان وسیله تفاخر و تکاثر از آنان بهره جست.

به هر حال در گذشته‌های دور، سکّه‌هایی از فلزات ارزش‌مند از جمله طلا و نقره ضرب شده و از آنها به عنوان وسیله‌ای برای مبادله، واحد ارزش‌گذاری و محاسبه استفاده می‌شد و در حقیقت این سکه‌ها، با عنوان «دینار طلایی» و «درهم نقره‌ای»، پول رایج آن موقع بود؛ اما دینار طلایی و درهم نقره‌ای، رفته رفته جای خود را در عصر حاضر به نقود اعتباری محض داده است.

از آن‌جا که طلا و نقره از کالاهای اصلی سرمایه‌ای محسوب می‌شوند، جزء موارد تعلق زکات قرار می‌گیرند.