صفاتی؛ مانند عفت و شجاعت در تعابیر آیات و روایات، برای خدای متعال ذکر نشده است، و با توجه به معنای اولیه آنها هم نمی‌توان خداوند را به این اوصاف متصف دانست.[1]
البته شاید با برخی توجیه‌ها مانند آنچه در حیای خدا گفته شده، بتوان با مسامحه خدا را بدان متصف کرد:
«... إِنَّ اللَّهَ‏ یَسْتَحْیِی‏ أَنْ یُعَذِّبَ أُمَّةً دَانَتْ بِإِمَامٍ مِنَ اللَّه ...‏»؛[2]
عبد اللَّه بن سنان از امام صادق(ع) نقل می‌کند: خداوند شرم نمی‌کند از عذاب امّتى که به امامى غیر منصوب از جانب خدا اعتقاد داشته باشد، اگر چه آن امّت در اعمال خود نیکوکار و پارسا باشد، و خدا شرم دارد از این‌که امّتى را که معتقد به امامى از جانب خدا است عذاب کند، اگرچه در اعمال خود ستم‌گر و گناه‌کار باشد».

---