جستجوی پیشرفته
بازدید
20655
آخرین بروزرسانی: 1393/10/17
 
کد سایت fa17625 کد بایگانی 18024 نمایه شاکر و کفور در قرآن
طبقه بندی موضوعی تفسیر|لغت شناسی
اصطلاحات شکر
گروه بندی اصطلاحات سرفصل‌های قرآنی
خلاصه پرسش
چرا در آیه 3 سوره انسان: "اما شاکرا و اما کفورا"، در مورد شکر از اسم فاعل، ولی در مسئله کفر از صیغه مبالغه استفاده شده است؟
پرسش
چرا در آیه 3 سوره انسان گفته شده است "اما شاکرا و اما کفورا" و چرا گفته نشده اما شاکرا و اما کافرا یا اما شکورا و اما کفورا یا اما شکورا و اما کافرا؟
پاسخ اجمالی

واژه "شاکر" اسم فاعل از ریشه "شکر" و "کفور" صیغه مبالغه از ریشه "کفر" است. در این که یکی به صیغه اسم فاعل و دیگری صیغه مبالغه آمده است، مفسران چنین گفته اند:

 

از آن جا که شاکران تعدادشان نسبت به ناسپاسان کمتر است، برای صفت شکر، از اسم فاعل و برای صفت کفر از صیغه مبالغه استفاده شده است.[1]

 

در تفسیر نمونه در این باره چنین آمده است: "از آن جا که از دست و زبان هیچ کس بر نمى‏ آید که از عهده شکر خدای متعال بر آیند، در مورد "شکر" تعبیر به اسم فاعل کرده، در حالى که در مورد "کفران" تعبیر به "کفور" شده است. کفور صیغه مبالغه است؛ یعنی زیادی و شدت؛ زیرا آنها که این نعمت بزرگ را نادیده بگیرند، بالاترین کفران را کرده‏اند؛ چرا که خداوند انواع وسائل هدایت را در اختیار آنها گذارده، و این نهایت کفران است که انسان همه آنها را نادیده بگیرد و راه خطا برود.[2]

 

گفتنی است که واژه "کفور" هم در مورد "کفران نعمت" به کار مى‏رود و هم در مورد "کفر اعتقادى"، آن گونه که راغب در مفردات گفته است".[3]

 

این پاسخ پرسش تفصیلی ندارد.

 

 

[1] ر.ک: درویش محیى الدین، اعراب القرآن و بیانه، ج 10، ص 318، دار الارشاد، سوریه، 1415 ق.

[2]. مکارم شیرازى، ناصر، تفسیر نمونه، ج ‏25، ص 338، دار الکتب الإسلامیة، تهران، 1374 ش.

[3]. راغب اصفهانى، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص 714، دارالعلم الدار الشامیة، دمشق، بیروت، 1412 ق.

 

ترجمه پرسش در سایر زبانها
نظرات
تعداد نظر 0
لطفا مقدار را وارد نمایید
مثال : Yourname@YourDomane.ext
لطفا مقدار را وارد نمایید
لطفا مقدار را وارد نمایید
لطفا مقدار را وارد نمایید

طبقه بندی موضوعی

پرسش های اتفاقی

پربازدیدترین ها