جستجوی پیشرفته
بازدید
16593
آخرین بروزرسانی: 1399/03/30
خلاصه پرسش
آیا پیامبر اکرم(ص) در زمان جاهلیت در پیمانی به نام «حلف الفضول» با تعدادی از جوانان هم‌قسم شده و به این پیمان افتخار می‌کرد؟
پرسش
پیمان «حلف الفضول» که پیامبر(ص) در آن شرکت داشته و به آن افتخار می کرد چه پیمانی است؟ و چرا به این نام معروف شد؟
پاسخ اجمالی
در واقعه‌ای قبل از اسلام، فردی از مکه کالایی را گرفت ولی قیمت آن‌را به فروشنده نداد. فروشنده بعد از تلاش بسیار از گرفتن بهای کالای خود ناامید شده، فریاد به دادخواهی بلند کرد و در مظلومیت و بی‌یار بودن خود اشعاری را سرود. این واقعه در میان برخی اثر گذارد و در نهایت زبیر فرزند عبد المطلب که خود از بزرگان قریش بود بلند شد و مجلسی از بزرگان بنى هاشم و برخی قبایل دیگر جلسه‌ای تشکیل داد و در آن مجلس این دسته از بزرگان قریش دست به هم دادند و سوگند یاد کردند که از این تاریخ به کمک هر ستم‌دیده‌ای برخیزند و داد او را از بیدادگر بستانند. این پیمان حِلف الفضول نامیده شد. از جمله افرادی که در این پیمان شرکت کردند، پیامبر اسلام بود که بعدها از آن پیمان به نیکی یاد کرده و می‌فرمود اگر در اسلام نیز به چنین پیمانى دعوت شوم آن‌را خواهم پذیرفت.
 
پاسخ تفصیلی
در میان اعراب قبل از اسلام، صفات و آداب خوبی نیز وجود داشت که پیمان حِلف الفضول یکی از آنها است. شهر مکه نیز حرم و مکان امن مردم بود، بویژه در ماه‌هاى حرام که قتل و غارت و تعرّض در آن ممنوع بود. در دوران جوانى پیامبر گرامی اسلام(ص)، مبانى اخلاقى و احترام نسبت به مکه و ماه‌هاى حرام سست شده بود. در نتیجه گه‌گاهى از ناحیه افراد بى‏مبالات به فروشندگان کالاها تجاوز و تعدى مى‏شد و دادگاهى براى رسیدگى به شکایات آنان نبود. روزى مردى با کالاى قیمتى وارد مکه شد و شخصی از مکیان آن کالا را از وى خرید و به خانه برد بی‌آن‌که بهاى آن‌را به صاحبش بپردازد و از فروشنده نیز پنهان شد تا جایى که مرد فروشنده از دیدار خریدار و دریافت بهاى کالای خود ناامید شد و هر چند به افراد قبیله او توسل جست و حتی به مجالس و اجتماعات قریش نیز رو آورد که از هیچ‌یک نتیجه نگرفت. تا این‌که صبح‌گاهى که قریش جمع شده بودند بر کوه ابو قبیس بر آمد و ندا در داد و اشعاری در مظلومیت خود و ستمی که به او روا شده بود، سرود. دادخواهى او بر قریش تأثیر گذارد و در نهایت، زبیر عموی پیامبر و پسر عبد المطلب که خود از بزرگان قریش نیز بود بلند شد و مجلسی از بزرگان بنى هاشم، بنى اسد، بنى زهره و بنى تیم در خانه عبد الله پسر جدعان تیمى تشکیل داد و در آن مجلس این دسته از بزرگان قریش دست به هم دادند و سوگند یاد کردند که از این تاریخ به دستیارى ستم‌دیده، هرکس که باشد، برخیزند و داد او را از بیدادگر بستانند و نیز سوگند یاد کردند که در امر معاش و تقسیم ثروت نیز با یکدیگر همکارى نمایند و زبیر این حزب و این مجلس را «حلف الفضول» نامید و نخستین نتیجه‏اى که از آن گرفته شد، گرفتن حق مظلوم نامبرده از خریدار بود. این واقعه با اختلافاتی که در جزئیات آن وجود داشته (و ما از بیان آن جزئیات خودداری کردیم)، موضوعی است که منابع تاریخی به تواتر بدان پرداخته‌اند.[1]
اما در مورد نام حِلف الفضول باید گفت؛ فضول از ماده فضل می‌باشد که به لحاظ لغوی می‌توان ترجمه‌هایی مانند پیمان صاحبان کَرَم و ... برای آن قرار داد. با این‌حال در عموم ترجمه‌ها اصطلاح حلف الفضول را به پیمان جوانمردی (جوانمردان) ترجمه کرده‌اند و تقریباً اصطلاحی خاص برای آن شده است که با معنای لغوی سازگاری چندانی ندارد.
اما در این‌که چرا این پیمان را حِلف الفضول نامیده‌اند، اقوال مختلفی وجود دارد؛ مانند:
1. قبل از اینان افرادی بودند که به همین محتوا با یکدیگر هم‌پیمان شدند و از آن‌جا که نام همه آنها فضل بود، نام پیمان آنها نیز فضول نامیده شد و بدین پیمان نیز حلف الفضول گفتند.[2]
2. برخی نیز گفته‌اند حلف الفضول نامیده شد؛ زیرا آنها متکفل فضلی گشتند که بر آنها واجب نبوده است.[3]
3. اینها باقی مانده اموال خود را بخشش می‌کردند.[4]
صرف نظر از دلیل نام‌گذاری، این پیمان اخلاقی امری بسیار موجه و نیکو بوده و همان‌گونه که گفته شد، افرادی از قبایل مختلف از جمله پیامبر اکرم(ص) در آن حضور داشتند.[5]
در زمان انعقاد این پیمان، پیامبر در سنین جوانی بود. برخی از منابع، سن ایشان در زمان پیمان را بیست سالگی دانسته‌اند.[6]
این پیمان قطعاً مایه مباهات افرادی بود که در آن حضور داشتند؛ لذا می‌بینیم که پیامبر اسلام(ص) بعد از نبوّت خود و زمانی که طرفدارانی برای خود داشته از این پیمان به نیکی یاد می‌کند و می‌گوید اگر در زمان نبوتش نیز از او چنین دعوتی به عمل می‌آمد، می‌پذیرفت: «لقد شهدت فی دار عبد اللّه بن جدعان حلفا ما احبّ‏ أنّ‏ لی‏ به‏ حمر النّعم‏ و لو ادعى به فی الإسلام لأجبت»؛[7] در سراى عبد الله بن جدعان پیمانی دیدم که به هیچ روى روا نمى‏دارم حتی در مقابل ثروت زیاد آن پیمان را زیرپا گذارم و اگر در اسلام نیز به چنین پیمانى دعوت شوم آن‌را خواهم پذیرفت.
 

[1]. ابن خلدون، عبد الرحمن بن محمد، دیوان المبتدأ و الخبر فی تاریخ العرب و البربر و من عاصرهم من ذوی الشأن الأکبر(تاریخ ابن خلدون‏)، تحقیق: خلیل شحادة، ج 2، ص 406،  بیروت، دار الفکر، چاپ دوم، 1408ق؛ بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، تحقیق: زکار، سهیل، زرکلی، ریاض، ج 2، ص 11- 12، دار الفکر، بیروت، چاپ اول، 1417ق؛ کلبى، ابو المنذر هشام بن محمد، ترجمه کتاب الأصنام (تنکیس الأصنام)، تحقیق: احمد زکى باشا، ص 65، افست تهران، نشر نو، چاپ دوم، 1364 ش؛ شامی، یوسف بن حاتم، الدر النظیم فی مناقب الأئمة اللهامیم‏، ص 52، جامعه مدرسین‏، قم، چاپ اول، ‏1420ق‏.
[2]. ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، محقق و مصحح: میر دامادی، جمال الدین،‏ ج 11، ص 527، دار الفکر للطباعة و النشر و التوزیع، دار صادر، بیروت، چاپ سوم، 1414ق؛ زمخشری، محمود بن عمر، الفائق فی غریب الحدیث، محقق و مصحح: شمس الدین، ابراهیم،‏ ج 2، ص 313، دارالکتب العلمیة، بیروت، چاپ اول، 1417ق؛ جزری، ابن اثیر، مبارک بن محمد، النهایة فی غریب الحدیث و الأثر، ج 3، ص 456، مؤسسه مطبوعاتی اسماعیلیان، قم، چاپ اول، 1367ش.
[3]. به نقل از: أنساب‏ الأشراف، ج ‏2، ص 13.
[4]. به نقل از: صالحی دمشقی‏، محمد بن یوسف، سبل الهدی و الرشاد فی سیرة خیر العباد، ج 2، ص 155، دار الکتب العلمیة، بیروت، چاپ اول، 1414ق.
[5]. ابن کثیر دمشقی‏، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایة، ج 2، ص 291، دار الفکر، بیروت، 1407ق؛ مقریزی، تقی الدین‏، امتاع الأسماع بما للنبی من الأحوال و الأموال و الحفدة و المتاع‏، تحقیق: نمیسی، محمد عبد الحمید، ج 1، ص 18، دار الکتب العلمیة، بیروت، چاپ اول، 1420ق.
[6]. البدایه و النهایه، ج ‏2، ص 291؛ یعقوبی، احمد بن أبی یعقوب‏، تاریخ الیعقوبی، ج 2، ص 17، دار صادر، بیروت، چاپ اول، بی‌تا.
[7]. ابن هشام، عبد الملک، السیرة النبویة، تحقیق: السقا، مصطفی، الأبیاری، ابراهیم، شلبی، عبد الحفیظ، ج 1، ص 134، دار المعرفة، بیروت، چاپ اول، بی‌تا؛ مقدسی، مطهر بن طاهر، البدء و التاریخ، ج 4، ص 137، مکتبة الثقافة الدینیة، بور سعید، بی‌تا؛ خویى، میرزا حبیب الله‏ هاشمى، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، محقق و مصحح: میانجى، ابراهیم‏، ج 19، ص 124، مکتبة الإسلامیة، تهران، چاپ چهارم، 1400ق‏.
نظرات
تعداد نظر 0
لطفا مقدار را وارد نمایید
مثال : Yourname@YourDomane.ext
لطفا مقدار را وارد نمایید
لطفا مقدار را وارد نمایید
لطفا مقدار را وارد نمایید

طبقه بندی موضوعی

پرسش های اتفاقی

پربازدیدترین ها

  • تعداد فرزندان حضرت علی (ع)، و نام ایشان و نام مادران آنان چه بوده است؟
    799288 معصومین 1387/06/05
    شیخ مفید در کتاب ارشاد تعداد آنها را 27 تن از دختر و پسر دانسته و پس از آن گفته است: عده‏ای از علمای شیعه گویند که فاطمه پس از وفات پیامبر (ص) جنینی که پیامبر او را محسن نامیده بود سقط کرد. بنابر قول این عده، فرزندان آن حضرت ...
  • معنای ذکر «لا حول ولا قوه الا بالله العلی العظیم» چیست و این ذکر چه آثار و برکاتی دارد؟
    762653 حدیث 1396/06/14
    «لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ»؛ یعنی هیچ نیرو و توانى جز از سوى خداوند بلندمرتبه و بزرگ نیست‏. واژه «حول» در لغت به معنای حرکت و جنبش،[1] و «قوّة» به معنای استطاعت و توانایی است.[2] بنابر ...
  • آیا خداوند به نفرینی که از دل شکسته باشد، توجه می‌کند؟ یا فقط دعاهای مثبت را اجابت می‌کند؟
    685750 Practical 1390/07/12
    نفرین در آموزه‌های دینی ما مسئله‌ای شناخته شده است، چنان‌که در آیات و روایات آمده است:«بریده باد هر دو دست ابولهب»؛ «از نفرین مظلوم بترسید که نفرین مظلوم به آسمان می‌رود». و... .منتها همان‌گونه که دعا برای استجابت، نیازمند شرایط است، و هر دعایی از هر فردی قرین اجابت نیست، ...
  • حکم زنا با زن شوهردار چیست؟
    661275 Laws and Jurisprudence 1387/05/23
    زنا خصوصا با زن شوهر دار یکی از گناهان بسیار زشت و بزرگ به شمار می آید ولی بزرگی خداوند و وسعت مهربانی او به حدی است، که اگر گنهکاری که مرتکب چنین عمل زشت و شنیعی شده واقعا از کردۀ خود پشیمان باشد و ...
  • عقیقه و احکام و شرایط آن چیست؟
    650043 Practical 1391/02/11
    عقیقه عبارت است از: کشتن گوسفند یا هر حیوانی که صلاحیّت قربانی کردن داشته باشد، در روز هفتم ولادت فرزند، جهت حفظ فرزند از بلاها. پرداخت قیمت آن کفایت از عقیقه نمی‌کند. بهتر است عقیقه و فرزندی که برایش عقیقه می‌شود، از حیث جنسیت مساوی باشند، ولی ...
  • آیا کاشت ناخن مانع غسل و وضو است؟
    603378 Laws and Jurisprudence 1387/12/04
    در غسل و وضو، باید آب به اعضای بدن برسد و ایجاد مانعی در بدن که رفع آن مشکل یا غیر ممکن است، جایز نیست، مگر در صورتی که ضرورتی آن را اقتضا کند و یا غرض عقلائی مشروعی در این امر وجود داشته باشد.در هر حال، اگر مانعی ...
  • فضیلت و آداب و شرایط نماز جمعه چیست؟ و به چه صورت خوانده می‌شود؟
    580640 نماز جمعه 1389/09/10
    در مورد جایگاه و فضیلتش نماز جمعه همین بس که سوره‌ای از قرآن به نامش می‌باشد.نماز جمعه یک از عباداتی است که به جماعت خوانده می‌شود. این نماز دو خطبه دارد که با حمد و ثنای الهی شروع می‌شود و امام جمعه در این خطبه‌ها باید مردم را به تقوای ...
  • طبق فتوای رهبر، نماز مغرب و عشا چه زمانی قضا می شود؟
    574987 Laws and Jurisprudence 1385/10/20
    پاسخ دفتر مقام معظم رهبری: آخر وقت نماز مغرب و عشا نصف شب شرعى است (15/11 ساعت بعد از  ظهر شرعی) و احتیاط آن است که اگر تا آن موقع نماز را نخوانده است، تا طلوع فجر به قصد ما فى‌الذمّه[1] به­جا ­آورد و پس از آن نماز قضا مى‌شود
  • آیا ارتباط انسان با جن ممکن است؟
    565643 جن 1386/02/01
    قرآن مجید وجود جن را تصدیق کرده و ویژگی‌‏های زیر را برای او برمی‌شمارد:جن موجودی است که از آتش آفریده شد، بر خلاف انسان که از خاک آفریده شده است.[1]دارای علم، ادراک، تشخیص حق از باطل و قدرت منطق و استدلال ...
  • اصول و فروع دین را نام برده و مختصراً توضیح دهید؟
    564880 Laws and Jurisprudence 1387/09/23
     دسته بندی اصول دین و فروع دین به این شکلی که در میان ما متداول است از احادیث و روایات ائمه (ع) اخذ نشده است؛ بلکه دانشمندان علوم دینی معارف دینی را به این صورت دسته بندی کردند. تاریخ بحث ها در باره به نیمه دوم قرن اول هجری باز ...