در روایتی از امام علی(ع) در مورد یکی از دلایل هلاک شدن زنان بنی‌اسرائیل می‌خوانیم:
 «إِنَّ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ ع نَهَى عَنِ الْقَنَازِعِ وَ الْقُصَصِ وَ نَقْشِ الْخِضَابِ‏ عَلَى الرَّاحَةِ وَ قَال‏ إِنَّمَا هَلَکَتْ نِسَاءُ بَنِی إِسْرَائِیلَ مِنْ‏ قِبَلِ‏ الْقُصَصِ‏ وَ نَقْشِ الْخِضَابِ».[1]
امیر المؤمنین(ع) توصیه فرمود که بانوان از برجسته‌کردن بخشی از موی سر[2] و موی جلوی پیشانی[3] و رنگ کردن کف دست خود با حنا خودداری کنند؛ زیرا زنان بنی‌اسرائیل به همین دلیل هلاک شدند.
این حدیث از لحاظ سند ضعیف شمرده شده است.[4] بر فرض صحت سند، مراد روایت این است که اگر زنی با استفاده از انواع آرایش‌ها – از جمله آرایش موی سر - خود را شبیه مردان کند،[5] و یا اسباب فریب مردان را فراهم کند،[6] مرتکب حرام شده است و باعث نابودی معنوی جامعه می‌شود.[7]
در پایان گفتنی است که «قُصَص» جمع «قُصّة» می‌باشد که به معنای موی پیشانی است و می‌توان آن‌را هم به معنای جمع‌کردن موی سر در جلوی پیشانی و هم به معنای کندن و آرایش بخشی از موی بالای پیشانی تفسیر کرد، اما با قرینه روایت دیگری در همین زمینه که در آن آمده است: «قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‏ لَا تَحِلُّ لِامْرَأَةٍ حَاضَتْ أَنْ تَتَّخِذَ قُصَّةً أَوْ جُمَّةً»،[8] به نظر می‌رسد، مراد از آن، همان برجسته‌کردن موی سر بر روی پیشانی باشد، نه کندن آن.
در ضمن، مواردی که در روایت آمده، ناظر به برخی مصادیق آرایش حرام می‌باشد که در آن دوره رایج بود، و گرنه آرایش‌های دیگری نیز وجود دارند که نمایش آنان در مقابل مردان نامحرم مجاز نیست.