تأثیر گناهان از امور مسلّمی است که آیات قرآن و روایات دلالت بر آن دارد؛[1] این تأثیر در برخی از موارد به حدی شدید است که باعث حبط و از بین رفتن تمام اعمال گذشته می‌شود که گویا آن فرد عملاً هیچ عبادتی را انجام نداده است.[2] به عنوان نمونه؛ اگر با معماری قرارداد بسته شود که خانه‌ای را بسازد و او چند ماهی تلاش کند و بخشی از خانه را بسازد، اما ناگهان آنچه را که ساخته بود، از بیخ و بن ویران کند؛ آیا باز هم عدالت حکم می‌کند که دست‌مزد کار او از ابتدای کار تا زمان تخریب داده شود؟!
با این وجود، خداوند در برخی موارد، برای جبران همان کار نیک انجام شده (حتی اگر پاداشی برای آن متصوّر نباشد) امتیازاتی را در دنیا در اختیار او قرار می‌دهد. برخی از آیات قرآن نیز بر این مطلب دلالت دارند:
1. «مَنْ کانَ یُریدُ الْعاجِلَةَ عَجَّلْنا لَهُ فیها ما نَشاءُ لِمَنْ نُریدُ ثُمَّ جَعَلْنا لَهُ جَهَنَّمَ یَصْلاها مَذْمُوماً مَدْحُورا»؛[3]
آن‌کس که [تنها] زندگى زودگذر [دنیا] را می‌طلبد، آن مقدار از آن‌را که بخواهیم - و به هرکس اراده کنیم- می‌دهیم سپس دوزخ را براى او قرار خواهیم داد، که در آتش سوزانش می‌سوزد در حالی‌که نکوهیده و رانده [درگاه خدا] است.
2. «مَنْ کانَ یُریدُ الْحَیاةَ الدُّنْیا وَ زینَتَها نُوَفِّ إِلَیْهِمْ أَعْمالَهُمْ فیها وَ هُمْ فیها لا یُبْخَسُون‏»؛[4]
کسانى که زندگى دنیا و زینت آن‌را بخواهند، [نتیجه] اعمالشان را در همین دنیا به طور کامل به آنها می‌دهیم و چیزى کم و کاست از آنها نخواهد شد!
لذا وقتی شیطان از خداوند متعال، زنده ماندن تا روز مبعوث شدن انسان‌ها را تقاضا کرد، خدای تعالی فرمود: «تو از مهلت داده شدگانى».[5]
 

---