از دیدگاه شیعه، حاکمان جور و امامان جمعه و جماعت منصوب از طرف آنها مشروعیت نداشته و نمی‌توان به امامت آنان نماز خواند. با این حال، براساس برخی گزارش‌ها، ائمه اطهار(ع) در نماز جمعه خلفا و حاکمان از باب تقیه یا به دلایلی دیگر شرکت می‌کردند؛ مانند این‌که درباره امام سجاد(ع) نقل شده است که؛ «آن‌حضرت در نماز جمعه که به امامت پیشوایان ظالم برگزار می‌شد، از روی تقیه، شرکت می‌کرد ولی به آن اعتنا نمی‌کرد و نماز ظهر را خود می‌خواند».[1]
همچنین عمیر بن اسحاق نقل می‌کند: مروان بن حکم، هر جمعه در منبرش علی(ع) را دشنام می‌داد. به امام حسن(ع) گفتند: مگر نمی‌شنوی که چه می‌گوید؟ امام اعتنا نمی‌کرد. آن‌حضرت روز جمعه به مسجد می‌آمد و به درون حجره پیامبر(ص) می‌رفت و همان‌جا می‌نشست، پس از اتمام خطبه نماز جمعه بیرون می‌آمد و نمازش را می‌خواند و به منزلش برمی‌گشت».[2]

---