اولاً: طبق نظر اکثر مراجع تقلید، نماز جمعه واجب تخییری است و طبیعی است که وقتی نظرشان بر این نوع از وجوب بود، آنان و مقلدانشان مخیرند که نماز جمعه بخوانند یا نماز ظهر.
ثانیاً: با فرض اینکه نماز جمعه در زمان غیبت امام عصر(ع) با شرایطش اقامه شود، حضور براى چند گروه واجب نیست؛ 1. بانوان.
2. پیرانى که ضعف دارند.
3. مسافر، مگر اینکه قصد اقامت کرده و نمازش تمام باشد.
4. کسانی که از محل نماز جمعه بیشتر از دو فرسخ فاصله دارند.
5. بیماران و افراد عاجز؛ مثل نابینایان و افراد معلول.
البته اگر این افراد در نماز جمعه حاضر شوند، نماز جمعه‌شان صحیح است و از نماز ظهر کفایت مى‌کند.[1]
ثالثا: روایت مورد نظر در سؤال، این است: "صَلَاةُ الْجُمُعَةِ فَرِیضَةٌ وَ الِاجْتِمَاعُ إِلَیهَا فَرِیضَةٌ مَعَ الْإِمَامِ فَإِنْ تَرَک رَجُلٌ مِنْ غَیرِ عِلَّةٍ ثَلَاثَ جُمَعٍ فَقَدْ تَرَک ثَلَاثَ فَرَائِضَ وَ لَا یدَعُ ثَلَاثَ فَرَائِضَ مِنْ غَیرِ عِلَّةٍ إِلَّا مُنَافِقٌ"؛[2] امام باقر(ع) فرموده است، نماز جمعه واجب است و جمع شدن براى آن هم همراه امام عادل واجب است. اگر کسى بدون علت، سه نماز جمعه را ترک کند، سه فریضه را ترک کرده است و هیچ کس جز منافق سه فریضه را ترک نمى‏کند.
این روایت ناظر به زمان امام معصوم(ع) است؛ یعنی زمانی که امام معصوم حضور دارد و نماز جمعه به امامت وی برگزار می‌شود که در این صورت، واجب عینی است، و اگر کسی بدون عذر، در نماز جمعه حاضر نشود، مشمول این روایت قرار می‌گیرد و عنوان منافق بر او جاری می‌شود؛ پس این روایت به زمان غیبت نظر ندارد.