[1]. آیات عظام خوئى، تبریزى، بهجت: (بنابر احتیاط نمازش باطل است)؛ آیت‌ الله سیستانى: (واجب است که پس از خواندن آیۀ سجده، سجده نماید، ولى اگر سجده را به جا آورد نمازش بنا بر احتیاط باطل مى‌شود و لازم است که آن را دوباره بخواند مگر این که سهواً سجده کند و اگر سجده را به جا نیاورد، مى‌تواند نماز را ادامه دهد اگر چه در ترک سجده گناه کرده است)؛ آیت‌ الله زنجانى: (در نماز واجب به احتیاط واجب نباید یکى از آیه‌هاى سجده را بخواند بلکه به احتیاط مستحب سوره‌هایى را که آیه سجده دارد نیز شروع نکند)؛ آیت‌ الله مکارم: (هر گاه در نماز واجب یکى از چهار سوره‌اى را که آیۀ سجده دارد، عمداً بخواند، بنا بر احتیاط واجب باید سجده را به جا آورد سپس برخیزد و حمد و سورۀ دیگرى بخواند و نماز را تمام کند و بعد اعاده نماید)؛ امام خمینی، توضیح المسائل (محشّی)، گردآورنده: بنی‌هاشمی خمینی، سید محمدحسین، ج‌1، ص 545، م 983، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ هشتم، 1424ق.  

[2]. آیت‌ الله مکارم: (و اگر از نصف گذشته باشد، احتیاطاً نماز را اعاده کند ..)؛ همان، ص 545، م 984.

[3]. آیات عظام خویى، تبریزى: (احتیاطاً به سجده اشاره نموده و سوره را تمام کند و بعد از نماز باید سجدۀ آن را به جا آورد)؛ آیات عظام گلپایگانى، صافى: (بنابر احتیاط براى سجدۀ واجب اشاره کند و سوره را تمام کند و بعد یک سورۀ دیگر احتیاطاً به قصد قربت مطلقه بخواند و به رکوع رود و نماز را تمام کند و بعد از نماز بنا بر احتیاط سجدۀ آن را به جا آورد.)؛آیات عظام سیستانى مکارم: (باید مانند صورت عمدی، عمل کند.)؛ آیت الله نورى: (به همان سوره که خوانده، اکتفا نماید و بعد از نماز، سجدۀ آن را به جا آورد.)؛ آیت الله بهجت: باید بنا بر احتیاط سورۀ دیگرى بخواند و بعد از نماز سجدۀ آن آیه‌اى که سجدۀ واجب داشته است به جا آورد.)؛ همان.

[4]. آیت الله اراکى: (و سپس سوره را تمام کرده و سورۀ دیگرى هم به قصد قربت بخواند و پس از خاتمه، نماز را اعاده کند.)؛ آیت الله زنجانى: (مسأله اگر عمداً یا به جهت فراموشى سوره‌هایى را که آیه سجده دارد شروع کند، مى‌تواند آن را رها کرده و سوره دیگرى بخواند و مى‌تواند همان سوره را ادامه دهد؛ ولى به احتیاط واجب آیه سجده را نخواند و اگر سوره ادامه دارد ادامه آن را بخواند و به رکوع رود، و اگر آیه سجده را خواند، باید سجده کند و برخیزد و حمد را خوانده، سپس به رکوع رفته، نمازش را تمام کند، و چنانچه عمداً آیه سجده را خوانده باشد و در نماز سجده کند، به احتیاط واجب نمازش را دوباره بخواند، ولى اگر سهواً آیه سجده را خوانده و سجده کند، به احتیاط مستحب نمازش را دوباره بخواند، ولى اگر آیه سجده را بخواند و سجده نکند، نمازش باطل نمى‌شود؛ هر چند اگر عمداً سجده نکرده باشد گناه کار است.)؛ همان.

[5]. آیت الله اراکى: (اگر در نماز آیۀ سجده را بشنود احتیاط واجب آن است که به اشاره یا به طور عادى سجده کند و نماز را تمام کند و اعاده نماید.)؛ آیات عظام گلپایگانى، صافى: (اگر در نماز آیۀ سجده را بشنود نمازش صحیح است و بنا بر احتیاط براى سجدۀ واجب اشاره کند و بعد از نماز هم سجده را به جا آورد.)؛ آیات عظام خوئى، تبریزى، سیستانى: (اگر در نماز آیۀ سجده را گوش دهد، نمازش صحیح است و بنا بر احتیاط به سجده اشاره نماید و بعد از نماز سجدۀ آن را به جا آورد.)؛ آیت الله بهجت: (اگر در نماز آیۀ سجده را بشنود بنا بر احوط بعد از نماز سجدۀ آن را به جا مى‌آورد و نمازش صحیح است.)؛ آیت الله نورى: (اگر در نماز، آیۀ سجده را بشنود، نماز خود را تمام کند و بعد از نماز، سجده را به جا آورد.)؛ آیت الله زنجانى: (اگر در نماز آیه سجده را گوش دهد، لازم است سجده نموده و چنانچه قبل از رکوع باشد برخاسته و پس از خواندن حمد، رکوع کرده نماز را ادامه دهد و اگر سجده نکند معصیت کرده ولى نمازش صحیح است و اگر عمداً آیه سجده را گوش داده باشد و در نماز سجده کند، به احتیاط واجب نمازش را دوباره بخواند و اگر سهواً گوش داده باشد دوباره خواندن نماز لازم نیست؛ و چنانچه امام جماعت آیه سجده را بخواند، بر وى و بر مأمومین هر چند آیه سجده را نشنیده باشند لازم است سجده نموده و چنانچه قبل از رکوع باشد برخاسته و پس از خواندن حمد رکوع نموده و نمازشان را تمام کنند و اگر سجده نکنند نمازشان صحیح است؛ هر چند اگر عمداً باشد معصیت کرده‌اند.)؛ همان، ص 546، م 985.