طلاق یکی از حقوق انسان‌ها است؛ چراکه در طلاق حق کسی ضایع نمی‌شود. طلاق یکی از راه حل‌‌هایی است که در تمام ادیان و مکاتب برای زن و شوهری که به هر دلیلی نمی‌توانند به زندگی مشترک ادامه دهند، در نظر گرفته شده است، تا از هم جدا شوند و با ازدواجی دیگر و یا بدون ازدواج، شاید زندگی بهتر و موفق‌‌تری را پی‌گیری کنند؛ لذا این موضوع اگر طبق قوانین انجام شود هیچ تضاد و تناقضی با حقوق بشر ندارد.

گفتنی است که در دین اسلام طلاق بدترین حلال‌‌ها است؛ اما با این وجود - مانند بسیاری از دیگر مکاتب حقوقی - پذیرفته شده است. اعلامیه جهانی حقوق بشر نیز طلاق را ممنوع اعلام نکرده، بلکه آن‌‌را به رسمیت شناخته است: «مردان و زنان بالغ، بدون هیچ‌‌گونه محدودیتی به حیث نژاد، ملیت، یا دین حق دارند که با یکدیگر زناشویی کنند و خانواده‌‌ای بنیان نهند. همه سزاوار و محق به داشتن حقوقی برابر در زمان عقد زناشویی، در طول زمان زندگی مشترک و هنگام فسخ آن هستند».[1]

[1]. اعلامیه جهانی حقوق بشر، ماده 16.