اگرچه محرمانه برگزار کردن خواستگاری و عقد گناه نیست، اما روایتی بدان توصیه نکرده است. در عین حال باید به دو نکته توجه داشت:
الف. در مورد خواستگاری می‌توان گفت؛ چون ممکن است به نتیجه مطلوب نیانجامد و طرفین یا یکی از آنها همدیگر را نپسندند؛ لذا دلیلی ندارد که همگان از این موضوع باخبر شوند و شاید - عرفاً و نه شرعاً - پای آبرو در میان باشد. روایاتی که ناظر به حفظ آبروی مؤمن هستند، می‌توانند در این موارد دلیلی بر محرمانه برگزار کردن آن باشند. و به فرموده امام هادی(ع): «إِظْهَارُ الشَّیْ‏ءِ قَبْلَ أَنْ یُسْتَحْکَمَ مَفْسَدَةٌ لَهُ»؛[1] «افشا‌نمودن یک مسئله، پیش از نهایی‌شدن آن‌، می‌تواند باعث خرابى آن شود».
ب. اما در مورد عقد دلیلی بر محرمانه برگزار کردن وجود ندارد و حتی توصیه به دادن ولیمه بعد از عقد شده است که با مخفی‌کاری سازگار نیست. بله اگر واقعاً موانع مهمی وجود داشته باشد که محرمانه ماندن آن‌را توجیه می‌کند، شاید از باب اهم و مهم بتوان گفت که ایرادی ندارد.

---