هارون(ع) پسر عمران، برادر بزرگ‌تر حضرت موسی(ع) و از پیامبران بنی ‌اسرائیل بود. نام این پیامبر بزرگ الهی در قرآن کریم نوزده بار در کنار موسی و پیامبران دیگر ذکر شده و یک‌بار نیز به دودمان او با عنوان «آل هارون» در قرآن اشاره شده است و در آیات بیشتری به ماجراهای مرتبط با او پرداخته شده است.

در ویژگی‌های هارون گفته شده؛ قدش از موسى بلندتر، رنگش سفيدتر، بدنش فربه‌‏تر و زبانش گوياتر بود.

هارون پيامبرى بود كه وقتی موسی ازخداوند درخواست کرد در انجام بار سنگين رسالت و مبارزه با فرعون و فرعونیان يار و ياوری برای او قرار دهد، و آن یاور همراه هم از خاندانش باشد، خدای متعال نیز با رحمت خویش هارون را به موسى بخشيد: «وَ وَهَبْنا لَهُ مِنْ رَحْمَتِنا أَخاهُ هارُونَ نَبِيًّا». و او هم پا به پای برادرش موسى در انجام اين رسالت سنگين، تلاش‌كرد. او با موسی شريک در مقام رسالت بود، اما در تمام برنامه‌‏ها از او پيروی می‌کرد و موسى امام و پيشوایش بود.

قسمت برجسته زندگی این پیام‌آور الهی در قرآن کریم آن‌جا است که موسی برای دریافت الواح به طور سیناء رفته و هارون را جانشین خود قرار داد. و به او سفارش نمود: «ميان قوم من جانشين من باش و به اصلاح كارشان پرداز و طريقه مفسدان را پيروى مكن». هنگامى كه هارون رسالت خود را در اين مبارزه انجام داد و اكثريت پذيرا نشدند، به اتفاق اقليتى(حدود دوازده هزار نفر) از مؤمنان ثابت قدم از جمعيت جدا شدند، در حالی ‌كه اكثريت جاهل و لجوج نزديک بود او را به قتل برسانند.

سرانجام هارون(ع) سه سال پيش ازحضرت موسى(ع) در صحرای «تیه» از دنیا رفت.