اگر در نماز جماعت، بین مأموم و امام، یا بین مأموم و کسى که مأموم به واسطۀ او به امام متصل است کمتر از یک قدم بزرگ[حدود یک متر] فاصله پیدا شود، نماز جماعت او به هم نمی‌خورد، ولی اگر این فاصله بیش از این مقدار بود، نمازش فرادى می‌شود و صحیح است.[1] پس باید حمد و سوره را خود بخواند و نماز را ادامه دهد. حال اگر آگاه به این مسئله نبود، یا آن‌را فراموش کرده باشد و نماز را مانند سایرین تمام کند، نمازش صحیح است؛ چرا که قرائت حمد و سوره از واجبات غیر رکنی است.

در هر حال پاسخ حضرت آیت الله هادوی تهرانی(دامت برکاته) به این سؤال چنین است:

اگر فاصله سایر مأمومین فقط همین یک نفر باشد، نماز آنها صحیح است و اگر بیشتر باشد تنها جماعت بودن نماز آنها به هم می‌خورد و اگر رکنی از نماز را زیاد یا کم نکرده باشند، نماز آنها از آن لحظه به بعد، فرادا شده و صحیح است.

لینک به سایت استفتائات

[1]. ر. ک: امام خمینى، سید روح اللّٰه، توضیح المسائل (محشّٰى)، ج‌1، ص 784، م 1437، قم، دفتر انتشارات اسلامى، چاپ هشتم، 1424ق.