ازدواج دختر باکره شرایطی دارد که باید رعایت شود.[1] از جمله این شرایط اذن پدر برای اجرای صیغه عقد موقت است. مراجع فعلی، عقد نکاح (موقت یا دائم) با دختر باکره را مشروط به اجازه پدر یا جد پدری می‏دانند[2]؛ ولی اگر باکره نباشد و یا پدر و جد پدری نداشته باشد، نیازی به اجازه نیست.

و اگر دختر بدون اذن پدر ازدواج کرده باشد بنا بر نظر برخی از فقهاء باید از هم جدا شوند. در این مورد نظر شما را به استفتاءات زیر جلب می کنیم:[3]

دفتر حضرت آیت الله العظمی خامنه ای (مد ظله العالی):

ازدواج دختر باکره بنابر احتیاط واجب باید با اجازه پدر یا جدّ پدرى او باشد و اگر بدون اذن پدر ازدواج صورت گیرد، احتیاط واجب آن است که یا از پدر اجازه گرفته شود و یا اینکه پسر بقیه مدّت را ببخشد(در عقد موقت) و از یکدیگر جدا شوند.

دفتر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):

در صورت امکان به شکلى رضایت پدر را جلب کند، در غیر این صورت عقد آنها اشکال دارد، و احتیاط واجب آن است که پسر باقیمانده مدّت را ببخشد، و از همدیگر جدا شوند واگر عقد دائم بوده او را طلاق دهد.

برای صیغه عقد موقت نیز شرایطی را لازم انسته اند:

1. اگر خود زن و مرد بخواهند صیغه عقد غیر دائم را بخوانند، بعد از آن که مدت و مهر را معین کردند چنانچه زن بگوید: «زوجتک نفسی فی المدة المعلومة علی المهر المعلوم» (من خودم را به همسری تو در مدت معینی با مهر معینی در آوردم).

بعد (بدون فاصله) مرد بگوید: «قبلت» (قبول کردم) صحیح است. و یا اینکه وکیل زن به وکیل مرد بگوید: «متعت موکلتی موکلک فی المدة المعلومة علی المهر المعلوم» و وکیل مرد بلافاصله بگوید: «قبلت لموکلی هکذا» صحیح می باشد.

تعیین مهریه و نام بردن آن در موقع عقد.

2.مرد و زن و یا وکیل آنها که صیغه را می خوانند باید قصد انشاء داشته باشند. یعنی اگر خود مرد و زن صیغه را می خوانند زن به گفتن «زوجتک نفسی» قصدش این باشد که خود را زن او قرار دهد و مرد به گفتن "قبلت التزویج" زن بودن او را برای خودش قبول نماید.

3.کسی که صیغه را می خواند بالغ و عاقل باشد.

لازم به ذکر است که مرد خودش می تواند صیغه عقد را به تنهایی بخواند.[4]

پس اگر یک کلمه از صیغه عقد اشتباه خوانده شود که معنای آن را عوض کند، عقد باطل است.[5] بنابراین اگر یکی از شرایط عقد موقت را که در بالا ذکر شد، رعایت نکرده اید عقد شما باطل است.[6]