
لطفا صبرکنید
121006
در نعالیم اسلامی خوابیدن به چهار صورت تقسیم شده است که بهترین نوع آن برای مؤمن خوابیدن بر پهلوى راست و رو به قبله است.
امام على(ع) فرمود: خوابیدن به چهار صورت است: پیامبران بر پشت میخوابیدند، چشمانشان نمیخوابید و در انتظار وحى خدا بودند، و مؤمن که بر پهلوى راست و رو به قبله میخوابد و پادشاهان و فرزندان آنها که بر پهلوى چپ میخوابند تا آنچه را که خوردهاند گوارا گردد، و شیطان و برادرانش و هر دیوانه و مریض به روى خود میخوابند.
با توجه به اینکه دین اسلام آخرین دینی است که از جانب خداوند برای هدایت و کمال انسان فرستاده شده است؛[1] از این جهت لازم است دین کامل و جامعی باشد؛[2] لذا تمام نیازهای بشر از کوچک و بزرگ و خرد و کلان در آن وجود دارد.[3] یکی از مواردی که دین اسلام برای آن احکامی وضع کرده مسئله «خواب» است که البته الزام آور نیست؛ بلکه سنت و مستحب است. و ما در اینجا به برخی از آنها اشاره میکنیم.
امام هادی(ع) فرمود: «ما اهلبیت هنگام خوابیدن ده چیز را مراعات میکنیم: طهارت داشتن، صورت بر کف دست راست نهادن، سى و سه مرتبه سبحان اللَّه، سى و سه مرتبه الحمد للَّه، و سى و چهار مرتبه اللَّه اکبر گفتن، رو به قبله خوابیدن به گونهاى که صورتهایمان رو به قبله قرار گیرد، خواندن سوره حمد و آیة الکرسى و آیه شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ هُو...،[4] پس هر کس چنین کند بهره خود را از آن شب گرفته است».[5]
انواع خوابیدن
در روایات شیعه، خوابیدن به چهار بخش تقسیم شده است که بهترین نوع آن برای مؤمن خوابیدن بر پهلوى راست و رو به قبله است.
عبداللَّه بن احمد بن عامر طائى از امام رضا(ع) و او از پدرانش نقل میکند که حسین بن علی (ع) فرمود:
«علی بن ابیطالب(ع) در مسجد کوفه بود که مردى از اهل شام به برخاست و از او مسئلههایى پرسید، در میان سؤال هاى او یکى هم این بود که گفت: به من خبر بده که خوابیدن چند نوع است؟ فرمود: خوابیدن بر چهار وجه است: پیامبران(ع) بر پشت میخوابیدند، چشمانشان نمیخوابید و در انتظار وحی خدا بودند. مؤمن بر پهلوى راست و رو به قبله میخوابد. پادشاهان و فرزندان آنها بر پهلوى چپ میخوابند تا آنچه خوردهاند گوارا گردد. و شیطان و برادرانش و هر دیوانه و مریض به روى خود میخوابند».[6]
[1]. در این رابطه، ر. ک: «خاتمیت پایان رسالت».
[2]. در این رابطه، ر. ک: «کامل بودن دین و تغییر ناپذیری آن».
[3]. اگر مورد جدیدی (مسائل مستحدثه) پیش آمده باشد فقهای بزرگ شیعه با استفاده از قواعد کلی که در اختیار دارند احکام آن را از منابع دینی استخراج می کنند.
[4]. آل عمران، 18.
[5]. حسین، استاد ولى، آداب، سنن و روش رفتارى پیامبر گرامى اسلام، ص 80، تهران، پیام آزادى، چاپ سوم، 1381ش.
[6]. شیخ صدوق، خصال، ج 1، ص 262، قم، جامعۀ مدرسین، 1403ق؛ شیخ صدوق، عیون أخبار الرضا(ع)، ج 1، ص 510، تهران، نشر جهان، چاپ اول، 1378ق.