صالح اگر صفت شخص واقع شود، به معناى کسى است که لیاقت و صلاحیت فیوضات الهیه و نعمت­های بی­پایان و درجات عالیه و رحمت خاصه حق را داشته باشد. این معنا در دعاى حضرت ابراهیم(ع) آمده است که مى‌‏گوید: «رَبِّ هَبْ لِی حُکْماً وَ أَلْحِقْنِی بِالصَّالِحِینَ»؛[1] پروردگارا! به من علم و دانش ببخش، و مرا به صالحان ملحق کن!
و اگر صفت عمل واقع شود؛ یعنى عملى که موجب کرامت، لیاقت و صلاحیت انسان براى افاضات و تفضلات الهى شود.[2]
مشخص است که در عبارت موجود در پرسش، صالحین صفت شخص است.

---