همسر اول حضرت ابراهیم(ع) ساره و همسر دوم ایشان هاجر نام داشت. با توجه به این‌که حضرت ابراهیم تا مدتی از ساره (همسر اولش) صاحب فرزند نشد، ساره کنیز خود؛ هاجر را به ابراهیم بخشید و ابراهیم از هاجر صاحب فرزندی به نام اسماعیل شد، اما پس از مدتی خداوند به ساره نیز فرزند پسر عنایت فرمود که او را اسحاق نامیدند و هر دوی آنها (اسماعیل و اسحاق) جزو پیامبران الهی شدند. 
همچنین بر اساس برخی گزارش‌ها حضرت ابراهیم(ع) بعد از فوت ساره با دو همسر دیگر نیز ازدواج کرد و از آنها دارای فرزندانی شد:
1. «قنطورا» که از او صاحب چهار پسر به نام‌هاى «مأذى»، «زمران»، «سرجح» و «سبق» شد.
2. «حجونی» که از او صاحب هفت پسر به نام‌هاى «نافس»، «مدین»، «کیشان»، «شروخ»، «امیّم»، «لوط» و «یقشان» شد.
بر این اساس تعداد فرزندان حضرت ابراهیم(ع) به سیزده پسر رسید.[1]
در روایتی از امام صادق(ع) نیز نقل است: ابراهیم(ع) از خداوند تقاضا نمود تا دختری به او عطا نماید که بعد از مردن او، برایش گریه کند.[2] با فرض استجابت این دعا، این احتمال وجود دارد که حضرتشان دخترانی نیز داشته ولی نامشان در منابع تاریخی و حدیثی ذکر نشده باشد.