مراجع تقلید در این‌باره می‌گویند:

اگر روزه‌دار یکى از کارهایى که روزه را باطل مى‌کند، سهواً یا از روی فراموشی انجام دهد، روزه‌اش صحیح است.[1]

اما چناچه روزه‌دار سهواً یکى از مُبطلات[2] روزه را انجام داد و به خیال این‌که روزه‌اش باطل شده، عمداً دوباره یکى از آنها را به جا آورد، روزه‌اش باطل مى‌شود،[3] ولی دادن کفاره بر عهده‌ی او نیست. البته برخی از فقها روزه چنین شخصی را صحیح دانسته‌اند.[4]

گفتنی است؛ چنانچه روزه‌دار، بدون داشتن عذری، روزه‌اش باطل گردد، جایز نیست تا اذان مغرب مرتکب مبطلات روزه شود، بلکه واجب است اِمساک کند؛ یعنی با این‌که روزه‌اش باطل است و باید آن‌را قضا کند، واجب است از انجام کارهایی که روزه را باطل می‌کند خودداری نماید.[5]

[1]. امام خمینی، توضیح المسائل (محشّی)، گردآورنده، بنی‌هاشمی خمینی، سید محمدحسین، ج ‌1، ص 892، م 1575، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ هشتم، 1424ق.

[2]. چیزهایی که روزه را باطل می‌کند.

[3]. توضیح المسائل (محشّی)، ج ‌1، ص 924، م 1654.

[4]. مکارم شیرازی، ناصر، همان، پاورقی.

[5]. ر. ک: نمایه 61033 (عدم تکرار کفاره در صورت تکرار مبطل روزه).