تولید و انتشار متن، صوت، فیلم و ... برای از بین‌بردن آبروی افراد محترم جایز نیست، ولی مشاهده آنها به خودی خود حرام نمی‌باشد، مگر این‌که انسان بداند منجر به هتک یا بدبینی نسبت به فرد مؤمن خواهد شد.

ضمائم:

پاسخ دفاتر مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:[1]

حضرت آیت الله العظمی شبیری زنجانی (مد ظله العالی):

اگر باعث سوء ظن حرام یا هتک مؤمن، نزد بیننده یا شنونده شود، جایز نیست.

حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (رحمة الله علیه):

به طور کلی اگر نشر اکاذیب و دروغ و تهمت باشد حرام است.

حضرت آیت الله العظمی علوی گرگانی (رحمة الله علیه):

صرف دیدن و شنیدن این گونه برنامه‌ها حرام نیست؛ لکن ترویج آن مطالب بدون علم به صحت آن جایز نیست.

حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):

غیبت هیچ کس جایز نیست، و غیبت آن است که عیب پنهانی و مخفی شخص، نزد کسی که از آن اطلاع ندارد بیان شود؛ امّا انتقادهای سازنده همراه ادب و احترام اشکالی ندارد.

حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی(مد ظله العالی):

صرف دیدن یا شنیدن محل اشکال نیست؛ اما بازگو کردن و یا منتقل‌کردن به دیگران و ترتیب اثر دادن به آن تا وقتی اثبات نشده است جایز نیست.

 حضرت آیت الله هادوی تهرانی (دامت برکاته):

1. تولید و انتشار این نوع برنامه‌ها اگر حاوی تهمت، غیبت یا تعرض به آبروی افراد محترم، باشد، جایز نیست.
2. دیدن و شنیدن برنامه‌های مزبور اگر منجر به شیوع و انتشار نشود و نیز تأیید رفتار تولیدکننده و منتشرکننده نباشد، حرام نیست.

 لینک به سایت استفتائات

[1]. استفتا از دفاتر آیات عظام: شبیری زنجانی، صافی گلپایگانی، علوی گرگانی، مکارم شیرازی، نوری همدانی (مد ظلهم العالی) توسط سایت اسلام کوئست.