لطفا صبرکنید
132278
- اشتراک گذاری
هنگامى که فرعون از ایمان آسیه با خبر شد بارها او را نهى کرد، و اصرار داشت که دست از آئین موسى (ع) بردارد، و خداى او را رها کند، ولى این بانوی با استقامت هرگز تسلیم خواسته فرعون نشد. سرانجام فرعون دستور داد دست و پاهایش را با میخ ها بسته، در زیر آفتاب سوزان قرار دهند، و سنگ عظیمى بر سینه او بیفکنند، تا این که به شهادت رسیدند.
قبر حضرت آسیه (س) در مصر است.[i] بنا بر تحقیق در منابع تاریخی که در دسترس بود، دربارۀ سنّ وفات او چیزی نیافتیم.
در منابع اسلامى برخلاف کلمات کتاب مقدس، حضرت مریم (س) در زمان حیات عیسى (ع) - در سنّ 51 یا 63 سالگی- از دنیا رفت و حضرت عیسی او را غسل داد.[ii] و مرقد مریم (س) در بیت المقدس است.
[i]. یاقوت حموی، شهاب الدین ابو عبد الله یاقوت بن عبد الله، معجم البلدان، ج 5، ص 142، دار صادر، بیروت، چاپ دوم، 1995م.
[ii]. کلینی، کافی، ج 1، ص 459، ح 4، نشر اسلامیه، تهران، چاپ دوم، 1362ش؛ مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج 43، ص 206، مؤسسة الوفاء، بیروت، 1404ق.
با توجه به پرسش که در دو بخش مطرح شده، پاسخ آن را در دو بخش ارایه می کنیم.
الف. حضرت مریم (س)
تاریخ زندگى حضرت مریم (س) به خوبى روشن نیست و نمى توان دربارۀ جزئیات زندگى او نظرى داد.
به تصریح کتاب مقدس، حضرت مریم (س) تا مدّت ها پس از مرگ عیسى (ع) زنده و شاهد به صلیب کشیده شدن فرزند بوده است.[1] ولى در منابع اسلامى برخلاف کلمات کتاب مقدس، حضرت مریم (س) در زمان حیات عیسى (ع) از دنیا رفته و حضرت عیسی او را غسل داد.[2] و مرقد مریم (س) در بیت المقدس است.[3]
دربارۀ سنّ وفات حضرت مریم (س) اختلاف نظر وجود دارد که برخی سنّ وفات او را 51 سالگی[4] و برخی نیز 63 سالگى نوشته اند.[5] اما دربارۀ چگونگی وفات وی نقل صحیحی وارد نشده است.[6]
ب. حضرت آسیه (س)
هنگامى که آسیه، همسر فرعون معجزه موسى (ع) را در مقابل ساحران در روز مبارزه مشاهده کرد، اعماق قلبش به نور ایمان روشن شد، و از همان لحظه به موسى ایمان آورد. او پیوسته ایمان خود را مخفی می کرد، ولى ایمان و عشق به خدا چیزى نیست که بتوان آن را همیشه کتمان کرد، هنگامى که فرعون از ایمان او با خبر شد، بارها او را نهى کرد، و اصرار داشت که دست از آیین موسى (ع) بردارد، و خداى او را رها کند، ولى این زن با استقامت هرگز تسلیم خواسته فرعون نشد.
سرانجام فرعون دستور داد دست و پاهایش را با میخ ها بسته، در زیر آفتاب سوزان قرار دهند، و سنگ عظیمى بر سینه او بیفکنند، هنگامى که آخرین لحظههاى عمر خود را مىگذارند، دعایش این بود: «پروردگارا براى من خانهاى در بهشت در جوار خودت بنا کن و مرا از فرعون و اعمالش رهائى بخش و مرا از این قوم ظالم نجات ده».[7] خداوند نیز دعاى این زن مؤمن پاکباز فداکار را اجابت فرمود.[8]
قبر حضرت آسیه (س) در مصر است،[9] امّا دربارۀ سنّ وفات او بنابر تحقیقاتی که در منابع تاریخی که در دسترس بود، انجام پذیرفت، چیزی نیافتیم.
برای آگاهی برخی ابعاد شخصیتی حضرت مریم و آسیه (س) نمایه های زیر را مطالعه نمایید:
1. «سیدۀ زنان عالم فاطمه و مریم (س)»، سؤال 13764 (سایت: 13472).
2. «حضرت زینب و زنان برتر عالم»، سؤال 3718 (سایت: 4369).
3. «مقام حضرت مریم (س)»، سؤال 6591 (سایت: 8306).
[1]. انجیل یوحنا، 25:19.
[2]. کافی، ج 1، ص 459، ح 4؛ بحارالانوار، ج 43، ص 206.
[3] . ابن الفقیه، ابو عبد الله احمد بن محمد بن اسحاق، البلدان، تحقیق الهادى، یوسف، ص 146، بیروت، عالم الکتب، ط الأولى، 1416/1996.
[4]. ابن اثیر،، الکامل فی التاریخ، ج 1، ص 307، دار صادر، بیروت، 1385ق.
[5]. ناسخ التواریخ، جلد حضرت عیسی (ع)، ص 113، به نقل از نرم افزار پرسمان.
[6]. مثلاً گفته اند: «حضرت مریم روزی که به صحرا رفته بود، در دامنۀ کوهی خسته شد و خوابید و از دنیا رفت، خداوند حوریان بهشتی را فرستاد تا او را غسل دادند و پارچة سفیدی رویش انداختند. عیسی (ع) به سراغ مادر رفت و دید خوابیده و پارچةسفیدی روی او کشیده شده، دلش نیامد مادر را بیدار کند تا مدتی اطراف او راه می رفت. چون وقت نماز و افطار مادر شد و از وقت گذشت آهسته آهسته او را صدا زد و جواب نشنید، نزدیک رفت و بلندتر صدا کرد ، جواب نشنید تا پارچه را عقب کرد دید مادرش از دنیا رفته است، با دل سوخته و دیدة گریان مادر را برداشت و برد و در بیت المقدس به خاک سپرد»( قصص الانبیاء، یا، قصص قرآن از آدم تا خاتم، حسین عماد زاده، نشر اسلام، 1388ش)، در حالی که بخشی از این نقل با حدیثی که تصریح دارد حضرت عیسی (ع)، مادرش را غسل داد، منافات دارد.
[7]. تحریم، 11.
[8]. بحارالانوار، ج 13، ص 164 و 165؛ الکامل فی التاریخ، ج 1، ص 183 - 185.
[9]. یاقوت حموی، شهاب الدین ابو عبد الله یاقوت بن عبد الله، معجم البلدان، ج 5، ص 142.