روایت زیر از نظر سندیت چقدر اعتبار دارد؟ شخصی در حال مرگ بود و قبل از مرگش وصیت کرد: من هفده شتر و سه فرزند دارم، شتران مرا طوری تقسیم کنید که بزرگ‌ترین فرزندم نصف آنها را و فرزند دومم یک سوم آنها را و فرزند کوچکم یک نهم مجموع شتران را به ارث ببرند. وقتی که بستگانش بعد از مرگ او این وصیت‌نامه را مطالعه کردند متحیر شدند و به یکدیگر گفتند ما چطور می‌توانیم این هفده شتر را به این ترتیب تقسیم کنیم؟ بعد از فکر زیاد به این نتیجه رسیدند که تنها یک مرد می‌تواند به آنها کمک کند، بنابراین، آنها نزد امام علی (ع) رفتند تا مشکل خود را مطرح کنند. آن‌حضرت فرمود: «رضایت می‌دهید که من شترم را به شتران شما اضافه کنم آن‌گاه تقسیم بنمایم؟» گفتند: چگونه رضایت نمی‌دهیم. پس شتر خویش را به شتران اضافه نمود و به فرزند بزرگ که سهمش نصف شتران بود، نُه شتر داد. به فرزند دوم که سهمش ثلث شتران بود، شش شتر داد. به فرزند سوم که سهم او یک نهم بود، دو شتر داد. در آخر یک شتر باقی ماند، که همان شتر حضرت بود.