حضرت امام خمینی و دیگر مراجع محترم فرموده اند: اگر زنى از زنا آبستن شود، در صورتى که خود آن زن یا مردى که با او زنا کرده، یا هر دوى آنان مسلمان باشند، براى آن زن جایز نیست بچه را سقط کند[1]. بنابر این ] چنین فرزندی[ فرزند او محسوب ‏شده اما ارث شامل حال او نمی شود[2].

با این حال سؤال مذکور به دفاتر چند تن از مراجع ارسال و پاسخ های آنان به شرح ذیل می باشد:

دفتر حضرت آیت الله العظمی خامنه ای (مدظله العالی):

سقط جنین حرام است و آنچه در سؤال مرقوم شده، مجوز آن نمی باشد.

دفتر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مدظله العالی):

این کار جایز نیست مگر اینکه مشکل بسیار مهمی در کار باشد.

دفتر حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مدظله العالی):

اگر ترس ضرر باشد و یا این که در عسر و حرج شدید قرار می گیرد جایز است قبل از این که روح در جنین دمیده شود آن را بیاندازد.

دفتر حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مدظله العالی):

عذرهایی را که نوشته اید مجوز برای سقط جنین نیست و اسقاط جنین حرام است.

نظر حضرت آیت الله هادوی تهرانی (دامت برکاته):

در هر موردی که بقاء جنین منجر به ضرر قابل اعتناء عقلایی یا عسر و حرج شدید باشد سقط جنین قبل از دمیده شدن روح جایز خواهد بود و مادامی که یقین به ضرر یا عسر و حرج مزبور نباشد و احتمال ضرر، احتمال عقلایی قابل اعتناء محسوب نشود، این عمل حرام است.

برای رعایت احتیاط واجب است این امر در مراجع ذی صلاح قضایی و پس از تأیید متخصصان امر صورت پذیرد.

برای آگاهی بیشتر مراجعه شود به:

نمایه: حکم زن و مرد زناکار و فرزندی که از این راه متولد شده، سؤال شماره 2030 (سایت: 2397).