ارتباط با تمام افرادی که عرفاً خویشاوند نَسبی انسان به شمار می‌آیند واجب است، اما طبیعی است که خویشاوندان نزدیکی چون پدر و مادر و برادر و خواهر و فرزندان از اولویت بیشتری نسبت به دیگران برخوردارند و در صورت نداشتن فرصت کافی برای سرزدن به تمام بستگان و یا دور از دسترس بودن آنان، می‌توان از روشهایی چون احوال‌پرسی مختصر، تماس تلفنی، ارسال پیامک و ... نیز برای بستگان دورتر بهره برد.
ضمائم:
پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:[1]
حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی):
قطع رحم با کسانى که از خویشاوندان نَسَبى مى‌باشند، جایز نیست و صله رحم متوقف بر مراوده و رفت و آمد ‏نیست و با احوالپرسی و پیغام فرستادن از طریق تلفن یا نامه هم محقق مى‌شود.‏
حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):
اولاً: صله رحم یعنی ارتباط با خویشاوندان(از طریق دیدار یا نامه یا تلفن یا دعوت از آنان یا راه‌های دیگر). و مادام که مانع شرعی و عرفی در کار نباشد، نباید قطع کرد.
ثانیاً: ارحام، تمام بستگان نسبی هستند. البته نسبت به پدر و مادر، فرزند، برادر و خواهر توجه بیشتری باید کرد و نسبت به ارحام دور، توجه مختصر کافی است و خویشاوندان خیلی دور را شامل نمی‌شود.
حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی):
صله رحم واجب است و در غیر پدر و مادر کافیست هر چند وقت یکبار با تماس تلفنی جویای احوالشان باشید.
حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی):
به طور کلی صله رحم واجب و قطع آن حرام است و فرقی بین درجه اول و دوم نیست.
حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی(مد ظله العالی):
صله رحم واجب است و نباید ترک شود.
حضرت آیت الله هادوی تهرانی (دامت برکاته):
تمام افراد فامیل، رحم حساب می‌شوند و باید برای تحقق صله رحم بگونه‌ای رفتار کند که عرفاً قطع رحم به حساب نیاید و این مقدار در افراد فامیل  به حسب نزدیک یا دور بودن در خویشاوندی و در دسترس بودن و در دسترس نبودن  و عرف و شرایط اجتماعی و نوع ارتباطات، متفاوت است.  لینک به سایت استفتائات

---