در روایات، آدابی برای انتخاب دوستان و بایدها و نبایدهای آن بیان شده است که اگر فردی دارای برخی از خصوصیات اعلام شده نباشد، شایستگی کمتری را برای دوستی داشته و طبیعتاً شراکت با او نیز شایسته نخواهد بود؛ بنابراین در موضوع مورد نظر، ابتدا لازم است نگاهی به ویژگی‌های دوست خوب و بد نیز داشته باشیم.^[1]
علاوه بر آن، در مورد برخی ویژگی‌های یک شریک خوب و نیز چگونگی تعامل با او نیز روایاتی به صورت مستقیم وجود دارند که در ذیل به برخی از آنها اشاره خواهیم کرد:
1. صداقت و راستی: امیر مؤمنان(ع) فرمود: کسی که خیرخواهی و نصیحت صادقانه‌اش را در اختیار تو قرار دهد، در سودها نیز با تو شریک است.^[2] با آن‌که این روایت، بیشتر ناظر به جنبه‌های معنوی می‌باشد، در امور مالی دنیایی نیز می‌تواند کاربرد داشته باشد؛ زیرا به عنوان نمونه، یکی از بهترین صفات شریک خوب، راستی و خیرخواهی است.
2. پای‌بندی به دستورات دین: مسعدة بن زیاد می‌گوید: از امام کاظم(ع) شنیدم که از پدرانش از رسول خدا (ص) روایت کرده است: کسی که امانت خود را به فرد غیر امینی بسپارد، خداوند از او حمایت نخواهد کرد؛ زیرا به وی توصیه کرده بود که از امین قرار دادن چنین شخصی خودداری کند.^[3]
3. خوش روزی‌بودن و موفقیت در تجارت: امام علی(ع) فرمود: با کسى که روزى به وى روى آورده، شریک‌شو؛ چرا که احتمال به دست‌آوردن سرمایه و سود در چنین شخصی بیشتر است.^[4]
4. رشد و تربیت در محیط مناسب: امام صادق(ع) فرمود: جز با کسانی که در محیطی مناسب رشد کرده‌اند، شریک نشوید و داد و ستد نکنید.^[5]
علاوه بر روایات ذکر شده، امام سجاد(ع) در بخشی از رساله حقوقشان، حق شریک را این‌گونه بیان می‌فرمایند:
اما حق شریکت آن است که اگر او(به دلیلی) حضور نداشته باشد، وظایف او را نیز بر عهده گیری و اگر حضور داشته باشد، دوشادوش او به صورت مساوی به کار بپردازی و بدون آن‌که او تصمیمی بگیرد، تصمیم یک‌جانبه خود را اجرا نکنی و بدون مشورت با او به کاری نپردازی و نگهبان ثروت او باشی و مراقب باشی که حتی اندک‌خیانتی به او نکنی؛ زیرا شنیده‌ایم تا زمانی که دو شریک به هم خیانت نکنند، دست حمایت خدا بر سر آنان است و نیرویى جز نیروى خداوند نیست.^[6]    

---