توجه به نکاتی می‌تواند ما را در دست‌یابی به حقیقت، یاری رساند:

1. در بسیاری از حقوق و جزائیات اسلام، مرد و زن با هم تفاوت‌هایی دارند. مثلاً اگر مردی مرتد شود با شرایطی حکم او قتل است، ولی اگر زنی مرتد شود حکم او قتل نیست. یا اسلام وظایفی را بر دوش مرد قرار داده که بر عهده زن قرار نداده است، و یا وظایفی برای زنان مقرر شده است که بر مردان مقرر نشده است. دلیل این تفاوت‌ها، متفاوت بودن مکانیسم خلقی زن و مرد است؛ زیرا روحیات و اخلاق زن و مرد یک‌جور نیست. بر این اساس توقعی که خداوند از زن دارد با توقعی که از مرد دارد یکی نیست. خداوند زن را برای امری خلق کرده و مرد را برای هدف دیگری آفریده است. این دو اگرچه از یک جنس‌اند، ولی هرگز با هم مساوی نیستند. بنابر این عدالت اقتضا می‌کند که وظایف و تکالیف آنان هم یکسان نباشد؛ چرا که اگر یکسان باشد خلاف عدالت پروردگار است.
2. از نظر اسلام بحث ادای شهادت و اطلاع‌رسانی به قاضی، هرگز به منزلۀ یک امتیاز نیست، بلکه یک وظیفه و تکلیف و مسئولیت است؛ یعنی برای این‌که حقوق دیگران پایمال نگردد، اسلام این وظیفه را بر عهدۀ انسان‌هایی که از موارد اختلاف بین افراد اطلاع دقیق دارند، قرار داده است تا در حضور قاضی واقعیت را بیان کنند و به آن شهادت دهند. به همین جهت قرآن کتمان شهادت را حرام اعلام نموده است.[1]

پس اگر شهادت کسی در دادگاه پذیرفته نشود، یا کمتر پذیرفته شود، گویای سهل‏تر بودن تکلیف و مسئولیت او است، نه تضییع حق وی.

3. بیقین تکلیف ادای شهادت با خلقت و روحیات و نقش مرد و زن، ارتباط مستقیم دارد، اگرچه ربطی به نقص یکی و کمال دیگری ندارد؛ زیرا در بعضی موارد که شهادت مربوط به مسائل خاص زنان باشد، اصلاً شهادت مردان مورد قبول نیست؛ چون اساسا مرد در آن موارد نمی‌تواند شاهد باشد. همان‌طوری که زنان از شهادت در برخی امور دیگر معاف شده و در انحصار مردان قرار داده شده است. و در برخی امور شهادت دو زن برابر با شهادت یک مرد قرار داده شده و پذیرفته است.

همه این قوانین بر پایه حکمت و هماهنگی بین نظام تشریع،[2] با نظام تکوینی[3] بنا نهاده شده است. البته نظام تشریع، اگر برگرفته، منطبق و هماهنگ با نظام تکوینی نباشد، فاقد ارزش است. ارزش و توان‌مندی نظام تشریع به میزان انطباق آن با ظرفیت‏های وجودی موجود در نظام تکوینی است.

توضیح این‌که در نظام تکوین بین زن و مرد از چند جهت تفاوت‏های زیادی وجود دارد:

1. از جهت اعضا و جوارح: دو جنس زن و مرد در تمامی اعضا و جوارح با یکدیگر اختلاف دارند، چه اعضا و جوارحی که به عضو جنسی و تولید مثل مربوط است، و چه غیر آن. رویش مو در بدن زن و مرد، چربی زیر پوست، بافت‏ها، ظرافت و ضخامت پوست، شکل و وزن حجمی استخوان‏ها، مقدار مواد آلی و کانی در استخوان‏ها، درشتی عضلات، زور بازو، شکل هندسی و حجم و وزن مغز، وزن قلب، ضربان نبض، فشار خون، حرارت بدن، میزان و تعداد تنفس در دقیقه، قد، وزن، ارتعاشات صوتی، ترشحات بدن، میزان گلبول‏های سفید و قرمز در خون، گنجایش و حجم ریه، و الگوی رشد جسمانی در آغاز از دو جنس نرینه و مادینه. خلاصه این‌که همه چیز در زن و مرد حتی در یک تار مو متفاوت است.[4]
2. از نظر احساسات، عواطف، تمایلات و اخلاق: طبق نظر روان‌شناسان، محبت، رفتار انفعالی، رفتار عاطفی و حمایت کننده، از ویژگی‌های زنانه است. در برابر این امور، پرخاش‌گری، استقلال، رقابت، سلطه و حاکمیت را از ویژگی‌های مردان بر شمرده‏اند.[5]

نیز گفته‏اند: داشتن دلی پر مهر و عاطفه و احساساتی آتشین، جلوه‌گری، دل‌ربایی، آرایش‌گری، دوست‌دار پارچه و لباس و طلا و امور زینتی از خصایص زنان است.[6]

زن در تقلید، مدپرستی، تجمّل‌پرستی، خنده و گریه از مرد پیش قدم است.[7]

زنان به جهت این‌که از نیروی احساس و عاطفه بیشتری بهره‌مندند، از صحنه‏های احساسی و عاطفی بیشتر متأثر می‏شوند و به هیجان می‏آیند.[8]

وقتی که در حوزه تکوین این ویژگی‏ها وجود دارد، در حوزه تشریع برای محکم‌کاری(بویژه در اموری که مربوط به حقّ النّاس است)، می‏بایست چاره‏ای اندیشیده شود، تا حقوق مردم در شهادت‏ها ضایع نگردد. در این‌جا سه صورت متصوّر است:

الف) به جهت غلبه عاطفه، عفت و هیجانات در زنان که زمینه‌ساز فراموشی در برخی امور هیجانی است. هم‌چنین به این جهت که گفته شده زنان زودتر به حالت اطمینان در یک مسئله دست می‏یابند و زود باورند و راحت‏تر تحت تأثیر قرار می‏گیرند، بگوییم شهادت زنان فاقد ارزش است، تا حقوق از طریق شهادت زنان تضییع نگردد.

این سخن ممکن است از جهت دیگر موجب تضییع حقوق دیگران شود و آن شهادت در مواردی است که آگاهی و اطلاع از آن در انحصار زنان است.

ب) بگوییم در تمام موارد شهادت زنان مانند شهادت مردان است و به همان اندازه اعتبار دارد. این سخن موجب می‏شود که به جهت موارد مذکور از اعتبار قضا کاسته شود و به نوعی حقوق مردم تضییع گردد.

ج) راه حل معتدل: خداوندی که انسان‏ها را آفرید و به همه اسرار نهفته آگاه است، فرمود در اموری که مربوط به حقوق مردم است(حق النّاس، نه حقّ اللَّه) به شهادت زنان ارزش و اعتبار داده شود، لیکن به جهت محکم‌کاری دو شاهد زن در اموری که یک شاهد مرد لازم است، یا چهار شاهد زن در اموری که دو شاهد مرد لازم است، با شرایطی، ارزش و اعتبار دارد.

این راه حل و نظریه سوم که عین عدل و منطبق با نظام تکوین است، مورد قبول اسلام واقع شده است.

[1]. بقره، 283.

[2]. نظام تشریع، یعنی قوانینی که به حوزه فعالیت‌‏های اختیاری بشر مربوط است.

[3]. نظام تکوینی، یعنی قوانین، وظایف و مسئولیت‌هایی که از سوی خلقت بر آدمی فرمانروایی می‌کند و ربطی به حوزه اختیاری بشر ندارد. در این حوزه برای هر یک از دو جنس نرینه و مادینه وظیفه خاص و هماهنگ با امکاناتی که دارند، در نظر گرفته شده است، به گونه‏ای که انکار آن از هیچ فردی پذیرفتنی نیست.

[4]. پاک نژاد، سید رضا، اولین دانشگاه و آخرین پیامبران، ج 19، ص 280 - 293.

[5]. روانشناسی رشد، ج 1، ص 330، تهران، سمت.

[6]. اولین دانشگاه و آخرین پیامبران، ج 19، ص 281.

[7]. همان، ص 295.

[8]. کتاب نقد، ش 12، ص 59.